Կարեն Բեքարյան. Ռուսաստան- Արևմուտք հակասությունների խորացման դեպքում երկու կողմերն ավելի շատ կտուժեն, քան կշահեն

ԵՐԵՎԱՆ, 14 օգոստոսի– Sputnik. Արևմուտք-Ռուսաստան խորացող հակասությունների և դրանց զարգացման դեպքում երկու կողմն էլ ունենալու են ավելի շատ կորուստներ, քան ձեռքբերումներ: «Sputnik-Արմենիա» ռադիոկայանի հետ զրույցում նման համոզմունք է հայտնել «Եվրոպական ինտեգրացիա» հասարակական կազմակերպության ղեկավար Կարեն Բեքարյանը:  Արևմուտք-Ռուսաստան տնտեսական, քաղաքական տարաձայնությունները, ըստ բանախոսի, չեն վերաճի ռազմական հակամարտության:

«Ռազմական բախումներ չեն լինի մի շարք պատճառներով: Պատերազմական գործողությունները միջուկային տիրությունների միջև, հասկանում ենք, թե ինչ կարգի աղետ է, սա, իհարկե, հասկանում են նաև նրանք: Եվ հետո, անկախ այդ հարաբերությունների սրման, այսօրվա աշխարհում երկու կողմի համար էլ գոյություն ունեն նույն մարտահրավերները: Շահերի տարաբնույթ բախումներից բացի, նրանց շահերը նաև հատվում են: Սրանք լուրջ կամուրջներ են, որոնք թույլ չեն տալիս անգամ իրավիճակի ամենասուր պահին էլ դիմելու վատագույն սցենարի»,-լավատեսական համոզմունք է հայտնել Բեքարյանը:

Ներկայում Արևմուտք-Ռուսաստան հարաբերությունների սրացման և շահերի բախման կիզակետը Սիրիան է` հանձին նախագահ Բաշար Ասադի: Փորձագետը հավելում է, որ եթե ավելի խորանանք, ապա կհասկանանք, որ դա հին պայքարն է Մերձավոր Արևելքի համար: «Այստեղ Սիրիան ուղղակի հանգուցային կետ է, բայց այդ ամենը չի կրում միայն իր վրա: Մերձավոր Արևելքի այսօրվա յուրահատկությունն այն է, որ տարածաշրջանը հայտնվել է պարադոքսալ վիճակում: Միաժամանակ, այն և շահերի բախման, և շահերի հատման կիզակետն է՝ «Իսլամական պետության» գործոնի առումով: Երկու կողմն էլ շատ լավ գիտակցում են այդ գործոնի վտանգը»,- ընդգծել է նա:

Այն հարցին, թե աշխարհաքաղաքական գործընթացներում հիմնական խաղացողները Միացյալ Նահանգներն ու Ռուսաստանն են, Բեքարյանը պատասխանել է, որ կարևորում է համաշխարհային մի շարք այլ դերակատարների ևս: «Միացյալ Նահանգներ, Չինաստան, Ռուսաստան, չափանիշները մի փոքր նվազեցնելով՝ Եվրամիություն, և, իհարկե, բավական արագ տեմպերով զարգացող Հնդկաստան, լատինամերիկյան հսկա Բրազիլիա»,- թվարկել է բանախոսը:

Փորձագետը չի կարծում, որ ապրում ենք միաբևեռ աշխարհում: Նրա խոսքով՝ անցումային փուլը լիարժեքորեն ավարտված չէ, արդյունքում էլ՝ աշխարհը ներկայում ոչ լիարժեք միաբևեռ է, ոչ էլ բազմաբևեռ:

Ինչ վերաբերում է տարածաշրջանային, մասնավորապես, հարավկովկասյան երկրներին, ապա Բեքարյանը նշում է, որ Ռուսաստանը և Միացյալ Նահանգները, ինչպես նաև Եվրամիությունը, այստեղ ունեն և շահերի բախման, և հատման կետեր:  «Հայաստանը ՀԱՊԿ-ի, ԵՏՄ-ի լիիրավ անդամ է, Ռուսաստանի հետ ունի ռազմավարական գործընկերային հարաբերություններ: Վրաստանը ցանկություն ունի անդամակցելու Եվրամիությանը, նաև՝ ՆԱՏՕ-ին: Այսինքն, երկու հարևան երկիր հայտնվել են ինտեգրացիոն գործընթացների տարբեր բևեռներում: Ամենակարևորը հետևյալն է՝  ցանկացած ռիսկային իրավիճակում փորձել տեսնել նաև հնարավորությունը: Հետևաբար, ինտեգրացիոն տարբեր կողմերում լինելը  կարող է երկու երկրներին էլ  բերել լրացուցիչ դիվիդենտներ:  Եվ գործընկերային ճիշտ հարաբերությունների դեպքում կարող ենք օգտվել Վրաստանի ինտեգրացիոն ուղղությունից, իսկ Վրաստանը՝ եվրասիականից»,-վստահեցրել է բանախոսը:

Հարավային Կովկասի երրորդ երկիրը՝ Ադրբեջանը, որը հայտարարել է չեզոք քաղաքականություն, մշտապես մանևրում է Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև: Եվ այս ամենի ֆոնին տարածաշրջանում իր դերակատարությունն է մեծացնում Իրանը: «Այս ամբողջ համատեքստում էլ ստեղծում է Հարավային Կովկասի առկա վիճակը»,-հավելել է Կարեն Բեքարյանը: