«Ադրբեջանցիներին ո՛չ ամերիկացիների փողերն են հետաքրքրում, ո՛չ էլ, թե ով կկառուցի երկաթգիծը, կամ երկաթգիծը կլինի, թե չի լինի։ Իրենց պետք է ունենալ «0» վերահսկողությամբ, առանց մաքսային հսկողության միջանցք Ադրբեջանից դեպի Նախիջևան և Թուրքիա։ Ամերիկացիների ասածն ու ադրբեջանցիների ուզածը չեմ պատկերացնում` ինչպես կարող են իրար հետ համադրվել։ Եթե չեն համադրվում, ինչո՞ւ պետք է ադրբեջանցիներն այդ առաջարկը քննարկեն։ Իսկ եթե համադրվում են, ապա այստեղ հարց է առաջանում` արդյոք ընդհանրապես չի լինելու անձնագրային, մաքսային ստուգում, թե՞ դա իրականացնելու են այդ մասնավոր կազմակերպության աշխատակիցները։ Եվ, եթե իրականացնելու են, ապա ի՞նչ իրավական հիմքով»,– հարցադրումներ է անում Բենիամին Պողոսյանը։
«Հիմա պարզ չէ, թե ամերիկացիներն ինչ են առաջարկել։ Բայց եթե առաջարկել են Սյունիքը դարձնել Հոնգկոնգ, այսինքն` ամերիկյան պրոտեկտորատ, ապա այստեղ շատ լուրջ հարցեր են առաջանում։ Եվ չմոռանանք, որ մինչև 1997թ–ը Չինաստանը չուներ որևէ ամբողջական ինքնիշխանություն Հոնգկոնգի նկատմամբ»,– արձանագրում է Պողոսյանը։