«Թուրքերն ու ադրբեջանցիները հասել են նրան, որ հարթակը դեռ հենց Հայաստանում, Ադրբեջանում կամ Թուրքիայում չէ, բայց ձևաչափն ուղիղ շփում է ենթադրում։ Փաստորեն, Հայաստանը նստելու է իրեն պարտության մատնած երկու երկրի հետ դեմառդեմ ու կախվելու, բռնվելու, հենվելու տեղ չունի։ Մեր երկիրը չի կարող այլևս ապավինել միջազգային հանրությանը ի դեմս միջնորդի` ասելով, որ նման սահմանազատում անելով` սահմանամերձ գյուղերի բնակիչների իրավունքները խախտվում են»,– ասաց թուրքագետը։
«Այս պահին ընթացող այսպես կոչված բանակցություններն ուրիշ սպառնալիքի տակ արվող բանակցություններ են` իրականում կապիտուլյացիայի, զիջման պարտադրանք։ Այս իմաստով էլ է Արևմուտքն աջակցում Ադրբեջանին։ Երկրորդը` 2023 թվականի սեպտեմբերից հետո որևէ պատժամիջոց Ադրբեջանի դեմ չի իրականացվել, մինչդեռ դրանց փաթեթի գործիքակազմն ամենալավը զարգացած է հենց արևմտյան երկրների մոտ»,– ասաց թուրքագետը։