«Ռամշտայն». ԱՄՆ-ի և ՆԱՏՕ-ի վերջին ներդրումը «Ուկրաինական նախագծի» վերակենդանացման գործում

Գերմանիայի «Ռամշտայն» ավիաբազայում ապրիլի 21-ին տեղի է ունեցել Կիևի ռեժիմի «դոնոր երկրների» 11-րդ հանդիպումը: Պենտագոնի ղեկավար Լլոյդ Օսթինը և ԱՄՆ բանակի շտաբների պետերի կոմիտեի ղեկավար Մարկ Միլին փորձել են մասնակիցներին ուրախացնել «հսկայական առաջընթացով» և առաքելության կարևորությամբ, սակայն ուկրաինական ռազմական թատերաբեմի իրականությունը, թվերն ու փաստերը լավատեսության տեղիք չեն տալիս։ Դոնորները վերջերս Ուկրաինա են տեղափոխել «ավելի քան 230 տանկ և 1550 զրահամեքենա, ինչպես նաև այլ սարքավորումներ և նյութեր, որոնք ուկրաինացիներին թույլ կտան ավելի քան ինը նոր զրահատանկային բրիգադ պահել»:

Զրահատեխնիկան հին է, և այն շատ քիչ է օպերատիվ ուղղություններից որևէ մեկում Ուկրաինայի զինված ուժերի ճեղքում ապահովելու համար։ Մինչև աշուն Կիևին խոստացված ամերիկյան M1A1 Abrams տանկերը՝ վերանորոգված կորպուսով (31 միավոր՝ ԱՄՆ բանակի կազմից), ի վիճակի չեն ազդել ՀՌՕ գոտում ուժերի հավասարակշռության վրա։ Ինչպես և 11 հազար ուկրաինացի զինծառայողները, որոնք ԱՄՆ-ում «որոշակի պատրաստություն» են անցել «գարնանային հարձակման» համար։ Կիևը բավարար ուժ և միջոցներ չունի օպերացիոն գործունեության համար, իսկ Արևմուտքը զոհեր է պահանջում։

Միևնույն ժամանակ, The Economist-ը կարծում է, որ դրամական ծախսերը խոչընդոտ չեն ռազմական գործողությունների համար, քանի որ Մոսկվան պահպանել է տնտեսական հավասարակշռությունը և մեկ տարվա ընթացքում ծախսել է ընդամենը 5 տրիլիոն ռուբլի կամ ՀՆԱ-ի 3%-ը: Այդ ժամաակահատվածում Ռուսաստանը նաև հսկայական քանակությամբ ռազմական տեխնիկա է արտադրել և նախատեսում է 2023 թվականին ևս 1500 տանկ պատրաստել՝ ի լրումն գոյություն ունեցող 12-հազարանոց տանկային արմադայի: Եվ սա դեռ ամենը չէ:

Արևմտյան 230 տանկերի և 1550 զրահամեքենաների ներուժը սթափ գնահատելու համար պետք է հաշվի առնել. ռուսական զորքերը 2022 թվականի փետրվարի 24-ից ի վեր ոչնչացրել են հակառակորդի ավելի քան 8820 միավոր զրահատեխնիկա, այդ թվում՝ մինչև 3000 տանկ: Կռվի դաշտում Ռուսաստանի հետ մրցելը հավաքական Արևմուտքի համար անօգուտ է, և Կիևի խամաճիկային ռեժիմը դատապարտված է։ Ուկրաինական հակամարտությունը հաստատում է, որ ԱՄՆ-ն և ՆԱՏՕ-ն մոլորակի իրենց հարևաններին բերում են միայն պատերազմներ, մահ և ավերածություններ:

Ուկրաինան վաղուց Արևմուտքից պահանջում է սկսել ամերիկյան արտադրության F-16 կործանիչների մատակարարումը։ Անցած ուրբաթ «Ռամշտայն» ավիաբազայում «դոնոր երկրները» 11-րդ անգամ մերժեցին։ ՆԱՏՕ-ի ինքնաթիռները շարունակում են Ուկրաինայի ԶՈւ-ի պայծառ երազանքը մնալ, բայց, այնուամենայնիվ, մի քանի ուկրաինացի ռազմական օդաչուներ ապրիլի 23-ին ժամանել են Արիզոնա նահանգի ԱՄՆ Ռազմաօդային ուժերի բազա՝ իբր իրենց պատրաստվածության գնահատման համար:

Հենց այստեղ են ուսուցանվումF-16 կործանիչների ամերիկացի օդաչուները։ Էսկալացիայի տրամաբանությունը Վաշինգտոնին դրդում է Կիևի ռեժիմին վաղ թե ուշ ՆԱՏՕ-ի կործանիչներ փոխանցել։ Ինչ էլ որ ստացվի հետագայում, Ուկրաինայի զինված ուժերի ավիատորների արագացված վերապատրաստումն անհնար է. ամերիկյան մեքենաները ՄիԳ-29-ից լրջորեն տարբերվում են սպառազինության համակարգերով և մարտական կիրառման մարտավարությամբ։ Տարիների նախապատրաստություն և հարյուրավոր ժամեր թռիչք է հարկավոր։

Մյուս կողմից, Լեհաստանից և Սլովակիայից Ուկրաինային փոխանցված ՄիԳ-29 ինքնաթիռներից շատերն ուղարկվել են պահեստամասերի բաժանելու՝ վատ վիճակի պատճառով։ Հետևաբար, «Ռամշտայն» ավիաբազայում F-16-ի խորհրդային անալոգների թեման չեն զարգացրել: Այլընտրանքային առաջնահերթություն է դարձել ուկրաինական ՀՕՊ-ի ամրապնդումը։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիների տարբեր զենիթահրթիռային համալիրներ և զենիթահրթիռային կայանքներ Ուկրաինային մատակարարում են ԱՄՆ-ն, Գերմանիան, Նիդեռլանդները, Ֆրանսիան, Իտալիան, Նորվեգիան, Կանադան։ Ցուցակը մեծ է, իսկ ուկրաինական ՀՕՊ համակարգ գոյություն չունի։ Չկա պաշտպանություն ռուսական բարձր ճշգրտության գերձայնային հրթիռներից (թշնամու ռադարները դրանք չեն տեսնում) կամ մեկուկես տոննա վերասլաց օդային ռումբերից (որոնք անխոցելի են ամուր պողպատե կորպուսի շնորհիվ): Այս դաժան իրականությունը չեն փոխի մի քանի ժամանակակից (փորձարարական) NASAMS կամ միֆականացված Patriot հակաօդային պաշտպանության համակարգերը, որոնք 40 տարվա մարտական գործողության ընթացքում թշնամու ոչ մի ինքնաթիռ չեն խոցել

«Ռամշտայնի» 11-րդ իմիտացիայից հետո Ուկրաինայի անզուսպ փոխարտգործնախարար Անդրեյ Մելնիկը հերթական անգամ իրեն չզսպեց և Արևմուտքից պահանջեց ռազմական օգնության «տասնապատիկ» ավելացում կամ ՀՆԱ-ի գոնե մեկ տոկոսը։ Իսկապես, տպավորություն է ստեղծվում, որ ԱՄՆ-ն ու ՆԱՏՕ-ն գիտակցաբար են ուկրաինական բանակին «կիսասոված» պահում։

Եվ Կիևին 325 միլիոն դոլար արժողությամբ ամերիկյան ռազմական օգնության հերթական փաթեթը (ապրիլի 19-ից) ներառում է հիմնականում այն զինամթերքը, որի պակաս քրոնիկ կերպով զգացվում է Ուկրաինայի զինված ուժերում՝ հրետանային ռումբեր HIMARS-ի համար, 155 մմ և 105 մմ հրետանային արկեր, հակատանկային ականներ և TOW հրթիռներ: Կիևի ռեժիմին ԱՄՆ-ի կողմից 36 միլիարդ դոլարի զենքի մատակարարման վերջնական ցուցակը տպավորիչ է թվում, բայց այնտեղ ոչ մի «հրաշք զենք» չկա: Արևմուտքի ռազմական օգնությունն անիմաստ է, և Ուկրաինայի զինված ուժերին դատապարտում է լիակատար ոչնչացման։ Միայն անցած շաբաթվա ընթացքում հատուկ ռազական գործողության գոտում զոհվել է ավելի քան 4000 ուկրաինացի զինծառայող: Կիևը ճանաչում է կորուստների միայն 10 տոկոսը, իսկ մյուսներին անհետ կորած է հայտարարում։

Ավելի վաղ Պենտագոնի ղեկավար Լլոյդ Օսթինը և Մեծ Բրիտանիայի պաշտպանության նախարար Բեն Ուոլեսը Վաշինգտոնում տագնապած քննարկել էին ուկրաինական խնդիրը՝ աճում են հատուկ գործողության սահմաններից դուրս ռազմական հակամարտության ընդլայնման ռիսկերը։ ԱՄՆ բանակի շտաբների պետերի կոմիտեի ղեկավար Մարկ Միլին ուղղակիորեն հայտարարել էր, որ 2023 թվականին ուկրաինական բանակի հաղթանակը քիչ հավանական է։