2019/20 թվականների ֆուտբոլային մրցաշրջանի ավարտից հետո «Փյունիկ» ֆուտբոլային ակումբը երկկողմ համաձայնությամբ խզեց պայմանագիրը գլխավոր մարզիչ Ռոման Բերեզովսկու հետ: Լեգենդար դարպասապահը շարունկում է իր մարզչական գործնեությունը Հայաստանի ազգային հավաքականում, որպես դարպասապահների մարզիչ:
Sputnik Արմենիայի հետ հարցազրույցում Բերեզովսկին պատմել է «Փյունիկից» հեռանալու պատճառների և իր ապագա պլանների մասին: Զրուցել է Խաչիկ Չախոյանը։
-Ռոման, «Փյունիկում» Ձեր աշխատանքը ինչպես կգնահատեք։
-Պարզ է, որ ակնհայտ դրական տեղաշարժեր «Փյունիկում» չեղան իմ աշխատանքի ժամանակ: Բայց ասեմ՝ իմ աշխատանքն այնտեղ ուներ որոշ նրբություններ:
Այն կապված չէր թիմի արդյունքներից: Ես պետք է շարունակեի թիմի ձևավորումը, մարզչական շտաբում հասկանայի, թե ո՞վքեր պետք է աշխատեն ինձ հետ: Այդ ընթացքում պետք է ձևավորվեր նաև թիմի ադմինիստրատիվ կազմը: Բայց կորոնավիրուսի համավարակը զրկեց ինձ պլանավորված աշխատանքը կյանքի կոչելուց:
-Ստացվում է, որ կորոնավիրուսի պատճառով ստեղծված պարապուրդն իր դերակատարումն ունեցավ «Փյունիկում» Ձեր մնալու կամ չմնալու գործում։
-Այո, ամեն ինչ կտրուկ փոխվեց: Փոխվեցին ակումբի նախագահի պլանները, ու մայիսի վերջին նա ինձ արդեն տեղեկացրեց, որ ես թիմի հետ աշխատելու եմ մինչև մրցաշրջանի ավարտը: Այնպես, որ «Փյունիկից» հեռանալը ինձ համար անակնկալ չէր:
-«Փյունիկում» աշխատանքը Ձեզ ինչ-որ դրական բան տվեց՝ զուտ մարզչական առումով։
- Այո, իհարկե: Առաջին հերթին ես որոշակի փորձ ձեռք բերեցի որպես գլխավոր մարզիչ: Բացի այդ, ես վերջապես կարողացա ինչպես հարկն է ծանոթանալ հայկական ակումբային ֆուտբոլի հետ: Ես հեռու էի Հայաստանի ներքին առաջնությունից, իսկ այստեղ ադեն շատ նրբություններ հասկացա մեր ներքին առաջնության հետ կապված:
-Եթե նոր առաջարկ լինի հայկական ակումբ գլխավորելու, կհամաձայնե՞ք։
-Անկեղծ ասած, «Փյունիկից» առաջարկ ստանալուց ստանալուց հետո ես առանց երկար մտածելու համաձայնեցի: Ուղղակի «Փյունիկի» նախագահ Արթուր Սողոմոնյանի առջև ինձ պարտավորված էի զգում, քանի որ պայմանավորվածություն կար, որ «Փյունիկը» պետք է գլխավորեի անցյալ տարվա մայիսից: Բայց այն ժամանակ չստացվեց իմ ժամանումը Հայաստան:
Վնասվածք, որը խաչ քաշեց «խաչի» վրա, կամ Ազարյան ընտանիքում հայտնվեց 4–րդ օլիմպիական ոսկին
Այդ պատճառաով էլ, առանց մանրունքներ ճշտելու, ես համաձայնեցի գլխավորել «Փյունիկն» այս տարվա հունվար ամսից: Եթե հիմա առաջարկ ստանամ հայկական որևէ ակումբից, ապա կճշտեմ՝ ինչ պայմաններ կան, ինչ վիճակում է թիմը, ինչ նպատակներ են հետապնդում, և ինչ պլաններ ունի ակումբի նախագահը: Եվ վերջապես՝ ինչքան է հնարավոր այդ պլանները կյանքի կոչել:
-Իսկ հիմա, բացի ազգային հավաքականում դարպասապահների մարզիչ աշխատելուց, այլ առաջարկություններ կա՞ն։
-Չէ, հիմա այլ առաջարկեներ դեռևս չունեմ: Մի կողմից էլ ուրախ եմ, որ չունեմ, քանի որ կկարողանամ լիարժեք կենտրոնանալ ազգային հավաքականում աշխատանքի և այն խնդիրների վրա, որոնք կան Հայաստանի գլխավոր թիմում: Բացի այդ, Խոակին Կապառոսի և նրա մարզչական շտաբի հետ աշխատելով՝ ես անկասկած մեծ փորձ ձեռք կբերեմ: Կարծում եմ՝ բարձրակարգ մարզիչներ են աշխատելու ազգային հավաքականում, և ինձ համար նույնպես դա շատ օգտակար կլինի:
-Հայաստանի ազգային հավաքականի դարպասապահի դիրքում խնդիրներն ինչպես ե՞ք փորձելու լուծել։
- Պարզ է, որ ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչը պետք է մտածի թիմի առաջաընթացի և արդյունքի մասին: Ես մի քանի հանդիպում ունեցել եմ Կապառոսի հետ, նրա պլանների մեջ է մտնում նաև թիմի երիտասարդացումը: Ասիտճանաբար թիմում փոփոխություններ կլինեն, բայց մենք չենք մոռանալու նաև արդյունքի մասին, որին հավաքականը ձգտելու է բոլոր խաղերում և մրցաշարերում։