ԵՐԵՎԱՆ, 27 հունիսի — Sputnik. Թուրքիայի հայ երիտասարդությունն աստիճանաբար հեռանում է իր արմատներից, կարծում է Տիրան Լոքմագյոզյանը։
«Այսօրվա հայ երիտասարդությունը մակերեսային է նայում իր ծագմանը, 1915թ–ի իրադարձություններին։ Նրանք ավելի շատ մտածում են թուրք դեմոկրատների նման», – ասաց Լոքմագյոզյանը Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում։
Նա նշեց, որ Թուրքիայի հայ երիտասարդության շատ ներկայացուցիչներ կոչ են անում ընկերություն անել թուրքերի հետ` չցանկանալով փորփրել անցյալը։ Ոմանք կողմ են խառնամուսնություններին։
Լոքմագյոզյանը նշում է, որ ամեն տարի հայերի թիվը նվազում է և ոչ միայն այն պատճառով, որ նրանք մեկնում են, այլ նաև ձուլման պատճառով։
«Հայկական դպրոցներն աստիճանաբար քչանում են, աշակերտների քանակը կրճատվում է, քանի որ ծնողները նախընտրում են իրենց երեխաներին տալ թուրքական դպրոցներ։ Այսօր դրվում է հայկական դպրոցները փակելու հարցը», – ասաց Լոքմագյոզյանը։
Նրա խոսքով` Երևանը տեսականորեն իրավունք չունի խառնվել Թուրքիայի ներքին գործերին, նույնիսկ եթե կապված է այնտեղ բնակվող հայրենակիցների հետ։ Միակ բանը, որ կարող է անել Հայաստանը, համայնքի ներկայացուցիչների հետ համագործակցելն է, դպրոցների համար դասագրքեր գրելու հարցում օգնելը և այլն։
Հայ համայնքում այդ գործընթացները տեղի են ունենում ոչ առանց Թուրքիայի իշխանությունների միջամտության։ Անկարան փորձում է ազդել հայերի վրա ազգային ինքնության պահպանման գլխավոր տարրերի` դպրոցի և հայոց լեզվի միջոցով, կարծում է թուրքագետը։
Թուրքիան չի կարող փակել իր տարածքում գործող ազգային փոքրամասնությունների դպրոցները։ Դա նրան թույլ չի տա անել Լոզանի հաշտության պայմանագիրը։ Սակայն իշխանություններն իրենց նպատակին հասնելու համար նախընտրել են «ընդհատակյա» ուղի` պայմաններ ստեղծելով դպրոցների փակման համար։
Ստամբուլում գործում են 16 հայկական դպրոցներ, նրանց մեծամասնությունն անցում է կատարում թուրքական ուսուցման։ Սովորողների թիվն ընդամենը 3 հազար է։
Հայկական դպրոցներն այսօր ոչնչով չեն տարբերվում թուրքականից. Դրանք նման են ինչպես ծրագրով, այնպես էլ դասավանդման մեթոդիկայով։ Միակ դրական կողմն այն է, որ հայկական դպրոցներում աշակերտները շաբաթական երկու անգամ հայոց լեզու և գրականություն են անցնում և ուսումնասիրում են ոչ թե իսլամ, այլ քրիստոնեություն։