Բալթյան երկրների խորհրդարանները 1940 թվականի հուլիսին հայտարարեցին լատվիական, լիտվական և Էստոնական ԽՍՀ-ների ստեղծման մասին։
Անկախացումից հետո Բալթյան պետություններն անշեղորեն շարժվում են դեպի ժողովրդագրական անդունդ:
32 տարում նրանք կորցրել են իրենց բնակչության մոտ մեկ քառորդը։ Եվ անկումը շարունակվում է։
«Խորհրդային օկուպանտներից» որպես ժառանգություն այս հանրապետությունները ստացել են զարգացած արդյունաբերություն, էներգետիկա, որակյալ ավտոճանապարհների խիտ ցանց և ծովային նավահանգիստներ։
Բայց այսօր նրանք ազատվում են միայն հուշարձաններից, խորհրդային շրջանի խորհրդանիշներից և փողոցների անուններից:
1940 թվականի հուլիսի 21-ին Լատվիան, Լիտվան և Էստոնիան հայտարարեցին խորհրդային իշխանություն ստեղծելու մասին։
Լատվիայի, Լիտվայի նորընտիր սեյմերն ու Էստոնիայի պետդուման հուլիսի 21-22-ը հայտարարեցին Լատվիական ԽՍՀ–ի, լիտվական ԽՍՀ–ի և էստոնական ԽՍՀ–ի ստեղծման մասին։
ԽՍՀՄ կազմում մերձբալթյան երկրները մնացին մինչև 1991 թվականը, մինչև միության փլուզումը։