ԵՐԵՎԱՆ, 17 փետրվարի – Sputnik. Հայաստանը պետական մակարդակով պետք է լրջորեն զբաղվի ավանդական ազգային խոհանոցի հանրահռչակմամբ և տարբեր երկրներում մրցունակ կադրերի պատրաստմամբ։ Միայն մասնավոր ջանքերը բավարար չեն։ Sputnik Արմենիա մուլտիմեդիոն մամուլի կենտրոնում հրավիրված ասուլիսում այս հայտարարությունն արեց Հայ խոհարարական ավանդույթների զարգացման և պահպանման հասարակական կազմակերպության գործադիր տնօրեն, Հայաստանի խոհարարների ասոցիացիայի հիմնադիր, «WorldSkills (Աշխարհի հմտություններ) Armenia» ազգային թիմի փորձագետ Արբի Ղարախանը։
Նրա խոսքով` համապատասխան քաղաքականության բացակայությունը հանգեցնում է նրան, որ հայկական խոհանոցի և դրա բազմաթիվ ուտեստների մասին քիչ բան է հայտնի ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ երկրից դուրս։ Այդ է պատճառը, որ միջազգային մրցանակաբաշխություններում Հայաստանի զբաղեցրած հորիզոնականները գոհացուցիչ չեն։
Ավելի վաղ հայտնի էր դարձել, որ «TasteAtlas»-ի` 2022 թվականի աշխարհի լավագույն համաշխարհային խոհանոցների վարկանիշում Հայաստանը 3,80 միավորով 90-րդ տեղում է (95 երկրների մեջ)։
Հայկական սիրված ուտեստներից ցանկում ներառված են լավաշը, լահմաջոն, տոլման, հարիսան, ղափաման, խորովածն ու քյաբաբը և պահքի ժամանակ ավանդաբար օգտագործվող մանթին և թոփիկը։
Ղարախանի խոսքով` «TasteAtlas»-ի նման կայքերի ուսումնասիրությունները հիմնված են տարբեր սոցիալական ցանցերի վիճակագրական տվյալների վրա:
«Հայաստանը ներդրում չի անում գաստրոտուրիզմը զարգացնելու համար, և այդ ֆոնին սա իհարկե տխուր իրականություն է»,- ասաց Ղարախանը։
Ըստ նրա՝ խնդիրը մոտեցումների մեջ է. ստեղծվել է անհեթեթ իրավիճակ, երբ Հայաստանում աշխարհի այլ խոհանոցների ճաշատեսակներն ավելի լավ են պատրաստում և ավելի լավ են «դիրքավորում», քան հայկական ազգային ուտեստները (լահմաջոյի, խինկալիի օրինակով):
«Նույն տոլման շատ համեղ է, բայց թող չնեղանան ինձնից, ռեստորանների մեծ մասում տոլման ոչ թարմ է մատուցվում։ Հայաստանի ռեստորանները կարևորում են գումար աշխատելը, ոչ թե ազգային ուտեստները, մշակույթը ներկայացնելը»,- ասաց նա։
Հայաստանի խոհարարների ասոցիացիայի հիմնադիրն ընդգծեց, որ իր թիմով վերջին տասը տարիների ընթացքում փորձում են հանրահռչակել հայկական խոհանոցը, սակայն միայն իրենց ջանքերը բավարար չեն, անհրաժեշտ է պետական աջակցություն։
Նա ընդգծեց, որ այն, ինչ իրենք իրենց միջոցներով անում են 5 տարում, հարևան երկրները դա անում են մի քանի ամսում։