Հենց էդպիսին է արքայազն Հարրիի ինքնակենսագրությունը, որը կոչվում է «Փոխարինողը», և առաջին անգամ կհայտնվի գրախանութներում վաղը։ Ինչո՞ւ հենց «Փոխարինողը»։ Որովհետև Հարրիին պատմել են, որ երբ ինքը ծնվել է, հայրը՝ այժմվա թագավոր Չարլզ Երրորդը, նախկին կնոջը՝ իշխանուհի Դիանային ասել է. «Հիասքանչ է, դու ինձ նվիրեցիր մեկ ժառանգորդ և մեկ փոխարինող։ Կատարեցիր քո առաքելությունը»։ Այս արտահայտությունը՝ «an heir and a spare», բավական տարածված է Բրիտանիայում։ Այսինքն, եթե երկու որդի ես ունենում, ավագը ժառանգում է ունեցվածքը և տիտղոսները, իսկ կրտսերը փոխարինողի դեր է կատարում և, այսպես ասենք, «խաղադաշտ է դուրս գալիս» միայն այն ժամանակ, երբ ավագ երբոր հետ ինչ-որ բան է պատահում։ Դե, իսկ եթե նրան ոչինչ չպատահի, ողջ կյանքդ կանցկացնես «փոխարինողների նստարանին»։
Հիմա ոմանք ասում են, թե հենց խանդն է եղել պատճառը, որ արքայզն Հարրին որոշել է հրապարակել թագավորական ընտանիքի գաղտնիքները, մյուսներն, ընդհակառակը, համոզված են, որ Հարրիին իրոք ճնշել և անտեղի մեղադրել են այն աստիճան, որ նա ստիպված է եղել բացեիբաց պատմել այդ մասին։ Բոլոր դեպքերում, նրա վիճակը շահեկան է՝ Բուքինգհեմյան պալատը արդեն հասկացրել է, որ ոչ մի կերպ չի մեկնաբանելու գրքի բովանդակությունը և վեճի մեջ չի մտնելու հեղինակի հետ։ Այսինքն, ընթերցողները ստիպված են համակերպվել այն մտքի հետ, որ գրքում ներկայացված որոշ դրվագների մասին պիտի դատեն միայն մի կողմի նկարագրությամբ։ Զորօրինակ, երկու եղբայրների կռվի մասին։
Գիրքը դեռ վաղն է լույս տեսնելու, բայց բրիտանական թերթերն արդեն որոշ մանրամասներ են հաղորդում, որոնք հիմնված են Հարրիի պատմածի վրա։ Նա, մասնավորապես, պնդում է, թե մի անգամ ավագ եղբայրը՝ արքայազն Ուիլյամը, մենակ մնալով իր հետ, սկսել է վիրավորական բաներ ասել ամերիկացի դերասանուհի Մեգան Մարքլի հասցեին՝ անվանելով Հարրիի կնոջը «կոպիտ և անդուր» անձնավորություն։ Հետո էլ քաշել է կրտսեր եղբոր օձիքից և գետին տապալել նրան։ Հիմա եթե Ուիլյամը որոշել է ոչ մի կերպ չարձագանքել եղբոր գրածներին, ո՞վ կարող է հաստատ պնդել՝ նման բան եղե՞լ է, թե՞ չի եղել։
Թերթերի հրապարակած այլ դրվագներն էլ միանշանակ չեն ընդունվել, մանավանդ նրա այն խոստովանությունը, թե 25 մարդու է սպանել։ Հարրին գրում է, որ 2012 թվականին Աֆղանստանում ծառայելու ժամանակ որպես հրձիգ մասնակցել է «Թալիբանի» դիրքերի վրա ուղղաթիռային գրոհին և՝ դատելով իր զենքի վրա ամրացված տեսախցիկի ժապավենից, իրեն հաջողվել է սպանել 25 զինյալների։ «Նրանք ինձ համար ուղղակի շախմատային ֆիգուրներ էին, որոնց պետք էր հեռացնել խաղատախտակից։ Վատ մարդիկ էին, որոնք ոչնչացվել էին մինչև կկարողանային սպանել լավ մարդկանց»,- գրել է արքայազնը։
Հարրիի նախկին զինակիցների արձագանքը խիստ բացասական է։ Բրիտանացի դեսանտայիններից մեկը զարմանում է. «Եթե նույնիսկ քո գնդակը դիպել է հակառակորդին, որտեղի՞ց կարող ես իմանալ՝ սպանե՞լ ես նրան, թե՞ վիրավորել։ Եվ ընդհանրապես, քո կողմից սպանվածներին հաշվելը ամոթալի զբաղմունք է »,- կարծիք է հայտնում դեսանտայինը։ Ավելի խիստ է պաշտոնաթող գնդապետ Թոմ Քոլինզի գնահատականը. «Արզայազնի այդ գիրքը ողբերգական խարդախություն է, որի միակ նպատակը պատկառելի գումար վաստակելն է»։ Գնդապետի այս համոզմունքը հիմքեր ունի՝ Հարրին գրքի համար փող կստանա։ Այն էլ՝ մեծ փող։
Հրատարակիչը՝ Penguin Random House ընկերությունը, արքայազն Հարրիին կվճարի 20 միլիոն դոլար։ Գիրքը, որը մի քանի ժամից հայտնվելու է լոնդոնյան գրախանութներում, կվաճառվի յուրաքանչյուր օրինակի համար 28 ֆունտ ստեռլինգով, այսինքն, ավելի քան 10 հազար դրամով։ Ասում եք՝ 10 հազարը թա՞նկ է։ Կներե′ք, բայց Հայաստանի պաշտպանության նախարարության նախկին ներկայացուցիչ Արծրուն Հովհաննիսյանի գիրքը 25 հազար դրամ արժե։ Ընդ որում, դա մասնագիտական գիրք է, այնինչ, արքայազն Հարրին բրիտանական թագավորական ընտանիքներում տիրող բարքերն է բացահայտում՝ դրանից հետաքրքիր բա՞ն։
Պարզապես հիշենք հայտնի ճշմարտությունը՝ սեփական կյանքի մասին պատմող հուշերն, իհարկե, կոչվում են ինքնակենսագրություն, բայց այդ հուշերի հեղինակները որպես կանոն գերազանցապես մերձավորների մեղքերն են ներկայացնում։