Գյումրու «Վառեմ-մարեմ»-ի գաղտնիքը. ինչպես արվեստանոցը աշխատավայր դարձավ նաև շան համար

Փոքրիկ, հին կահավորումով արվեստանոցի վերածված նախկին ավտոտնակը շատ կարճ ժամանակում Գյումրու ամենակոլորիտային վայրերից մեկն է դարձել։ Ո՞րն է գաղտնիքը։

Նրանք իրենց «խարիզմատիկ» շանը «ռասկրուտկա» անելու համար նախ ինստագրամյան էջ են բացել, որից հետո շատերը սկսել են արվեստանոց այցելել հենց շանը տեսնելու համար։ Հայաստանի զբոսավարներից շատերը Ասլանին ընդգրկել են իրենց տուրերի մեջ: Այնպես որ արվեստանոցում ոչ մեկը պարապ չէ. բոլորն իրենց գործով են զբաղված:

Բոլոր ցանկացողները կարող են այստեղ բացահայտել կավագործության գաղտնիքները, իսկ գյումրեցի արվեստագետները` վաճառել իրենց պատրաստած հուշանվերները: Բոլորովին վերջերս էլ նոր բիզնես գաղափար է կյանքի կոչվել՝ բացվել է սուրճի պատուհանը, որտեղ ոչ թե սուրճ է վաճառվում, այլ սուրճի բաժակ՝ այցելուի դիմանկարով:

Նախաձեռնության հեղինակներն իրենց երազանքն իրականություն են դարձրել անսահման նվիրումի, սիրո ու ընկերների օգնությամբ. կողմնակի որևէ ֆինանսավորում ու ներդրում չի եղել։

«Մեզ՝ հետերկրաշարժյան արվեստագետներից շատերի համար արվեստանոցը երազանք էր: Ես այդ խնդիրը չեմ ունեցել, քանի որ պապս ճանաչված արվեստագետ էր ու իր արվեստանոցն ուներ։ Ես արվեստանոցում եմ մեծացել, բայց իմ սերնդակիցներն այդ խնդիրն ունեցել են»,- հենց այդ խնդիրը լուծելու համար Միքայել և Շուշան Վարդպարոնյան ամուսինները ձեռք են բերել ավտոտնակն ու որոշակի ձևափոխումից հետո մութ ու անհրապույր տարածքը վերածել արվեստանոցի:

Այստեղ նաև կավագործության վարպետության դասեր են անցկացվում։ Այդ ժամերին մի քիչ նեղվածք է լինում, բայց ոչ ոք չի նեղվում դրանից. շատերի համար կավագործությունը ոչ միայն հոբբի, այլև թերապիա է դարձել:

Շամիրամ Բաղդասարյանը Գյումրի է եկել Քարվաճառից, 63 տարեկան է, ժողգործիքների նվագախմբի նախկին երգչուհի, պատերազմից հետո այլևս չի երգում և որոշել է կյանքում առաջին անգամ ուժերը փորձել կավագործության մեջ։

«Արվեստը միշտ եմ սիրել, հիմա կավն եմ շատ սիրում, երեխայի նման անհամբեր սպասում եմ` երբ է օրը գալու, որ գամ արվեստանոց»,- Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասում է տիկին Շամիրամը:

Ու մինչ նա վարպետորեն նկարազարդում է իր պատրաստած կավե բաժակը, Շվեյցարիայից Հայաստան եկած Սելինեն ու Նոր Հաճնից եկած ընտանիքը նոր-նոր են փորձում ծանոթանալ կավի հետ։

«Տարիքային սահմանափակում չունենք։ Վարպետության դասերը 0-99 տարեկան երեխաների համար են։ Մեր ամենակրտսեր այցելուն 2 տարեկան է»,- ժպտալով ասում է Միքայելը:

Երիտասարդ գյումրեցիներն իրենց ծրագիրն այսքանով ավարտված չեն համարում. արվեստանոց այցելող յուրաքանչյուր արվեստագետ ազատ կարող է ներկայացնել իր գաղափարը, կյանքի կոչել այն ու գումար վաստակել։