«Բոլոր նրանք, ովքեր ապրում են մեր տղաների թափված արյունի շնորհիվ և նրանց չապրած տարիների փոխարեն, մեզ պետք է ասեին` դուք նստեք տանը, մենք կպայքարենք ձեր փոխարեն։ Անտարբերության, ձեր կոմֆորտ զոնայից դուրս եկեք։ Ինչ խաղաղության մասին է խոսքը, երբ հողերը հերթով հանձնում են. այսօր Սյունիքը, վաղը` Տավուշը, հետո էլ Երևան կհասնեն»,- ասաց զինվորներից մեկի մայրը։
«Լավ, որ մեր երեխաների դիակները մեշոկների մեջ տեսան, ոչ մեկի թասիբն ու նամուսը չշարժվե՞ց։ Ուզում եմ` մեզ աջակցություն հայտնած փաստաբաններն էլ գան ու կանգնեն մեր կողքին։ Հողից մեր երեխաների արյան հոտն է գալիս` մենք պետք է մենակ մնա՞նք։ Թող գան, մեզ օգնեն, որ այս դավաճաններից պրծնենք»,- ասաց Գալեյանը։
«Մենք չենք կարողանում բացահայտել իրականությունը, որ մեր տղաները զոհվեցին դավաճանության պատճառով։ Ծնողներից բոլորը մի հիվանդություն ունեն, մենք մենակ չպետք է պայքարենք, մեր կողքին պետք է կանգնեն մյուսները»,- ասաց տղամարդը։