Փղին կարելի է ուտել կտորներով։ Այս արտահայտությունը սիրում է կրկնել «Արի գյուղ, գյուղում կյանք կա» նախաձեռնության հիմնադիր Անահիտ Գևորգյանը։ Նա ապրում և աշխատում է Երևանում, բայց յուրաքանչյուր ազատ րոպեն գյուղերում է անցկացնում, որտեղ արցախյան պատերազմից հետո սկսել է զանազան նախաձեռնություններ իրականացնել, ընդ որում՝ միանգամայն անվճար, հանրային սկզբունքով։
«Գաղափարն այն է, որ նախագծի վրա աշխատի ոչ թե մեկ մարդ կամ մեկենաս, այլ ամբողջ գյուղը, հովանավորները և անգամ երեխաները։ Որպեսզի քար առ քար կառուցեն պատը, որի մասին հոգ կտանեն և կհասկանան, որ ուժը միասնականության մեջ է։ Նաև կարևոր է, որ ամեն մեկը հասկանա` ամեն ինչ նաև իրենից է կախված, իր անձնական ջանքից»,-ասաց Անահիտը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում։
Անահիտ Գևորգյան
© Sputnik / Asatur Yesayants
Նրա ջանքերի և համառության, ինչպես նաև գյուղացիների աջակցության շնորհիվ վերանորոգվել է Արարատի մարզի Արևշատ համայնքի երաժշտական դպրոցի հանդիսությունների սրահը, մեկնարկել է ևս մի քանի նախագիծ։
Այժմ նոր հայտ կա՝ ավելի ընդգրկուն և բարդ նախագծի օգնելու, բայց Անահիտը վստահ է, որ համատեղ ջանքերով ցանկացած խնդիր կարելի է լուծել։
«Արևշատի երաժշտական դպրոցում հաշվետու համերգից հետո ինձ գրեց հարևան գյուղի ֆիզկուլտուրայի ուսուցչուհի Գոհար Գևորգյանը։ Պարզվեց, որ Աբովյանի դպրոցի մարզադահլիճը անմխիթար վիճակում է, երեխաները ձմռանը ֆիզկուլտուրայի դասը դասարանում են անցկացնում, իսկ տարվա տաք եղանակին՝ փողոցում»,-պատմեց մեր հերոսուհին:
Ֆիզկուլտուրայի ուսուցչուհին որոշել է դիմել հենց Անահիտին, քանի որ ի դեմս նրա համախոհ է տեսել։ Գոհար Գևորգյանը 32 տարի աշխատել է այս դպրոցում որպես ֆիզկուլտուրայի ուսուցչուհի և միշտ երազել է մարզադահլիճը համապատասխան տեսքի բերելու մասին:
Գոհար Գևորգյան
© Sputnik / Asatur Yesayants
Երկու տարի հետո նա թոշակի կանցնի և իրենից հետո ուզում է երեխաներին երազանքների մարզադահլիճ թողնել։ Ուսուցչուհին վստահ է, որ այդ դպրոցի երեխաները կարող են հայտնի մարզիկներ դառնալ:
«Մենք բոլորս մեր հնարավորությունների սահմաններում պատրաստ ենք մեր լուման ներդնել և օգնել։ Չէ՞ որ բոլորը՝ ուսուցիչներն ու ծնողները, ուզում են, որ երեխաները սովորեն արժանապատիվ պայմաններում, վոլեյբոլ և ֆուտբոլ խաղան, որը նրանք այդքան սիրում են»,- ասաց նա։
Դպրոցի տնօրեն Մարիետա Գրիգորյանն էլ իր հերթին պատրաստ է և արդեն աջակցել է նախաձեռնությանը: Նա դպրոցի միջոցներով վերանորոգել է մարզադահլիճի տանիքը, պատուհաններն ավելի շուտ էին փոխարինվել, իսկ ահա պատերի, հատակի, առաստաղի, էլեկտրալարերի ու սպորտային պարագաների հարցը շատ բարդ է։ Ընդհանուր առմամբ վերանորոգման աշխատանքների համար անհրաժեշտ է ավելի քան յոթ հազար դոլար, միջոցների մի մասն արդեն հավաքել են, բայց հիմնական գումարը դեռ չկա։
Մարիետա Գրիգորյան
© Sputnik / Asatur Yesayants
«Դպրոցը կառուցվել է 1973թ.-ին։ Երբեք չի վերանորոգվել։ Համեմատաբար վերջերս փոխեցինք պատուհանները, դռներն ու հատակի ծածկը։ Հիմա առաջնահերթություն են ջեռուցումն ու մարզասրահը։ Չէ՞ որ երեխաները չեն կարող միշտ դասարանում զբաղվել սպորտով»,-ասաց Գրիգորյանը։
Դպրոցի աշակերտները՝ Ռոբերտը, Նարեկը, Լիլիթը, Նեկտարը և էլի շատերը, պատրաստ են ազատ ժամանակ աշխատել և օգնել նորոգման հարցում, ինչ-որ բան ներկել կամ մաքրել։ Չնայած ֆիզկուլտուրայի դասերը շատ հետաքրքրիր են անցնում, քանի որ Գևորգյանը հատուկ նրանց համար սպորտի հետ կապված ինտելեկտուալ խաղ է հորինել, երեխաներն այնուամենայնիվ շատ են ուզում լիարժեք պարապմունքներ ունենալ։
«Հույս ունենք, որ մեզ ամեն դեպքում կհաջողվի պարապել այնպիսի մարզադահլիճում, որը ֆիլմերում են ցույց տալիս՝ սիրուն նորոգված, սպորտային պարագաներով ու աղմկոտ թիմերով։ Մենք սպորտ սիրում ենք, Գևորգյանը հաճույքով է դասավանդում, և մենք երևի արժանի ենք ավելի լավ պայմաններում սովորելու»,-ասացին երեխաները։
Նրանք արդեն ակտիվ արշավ են սկսել։ Անահիտին օգնում են տեղեկություններ տարածել նախաձեռնության մասին, մասնակցում են տարբեր տեսանյութերի նկարահանմանն ու մոնտաժին։ Թիմը վստահ է՝ «փղի պոչն» արդեն կերել են, իսկ եթե մեծ թիմ հավաքեն, «փղից» ոչ մի պատառ չի մնա։