Պատերազմը խլեց ձեռքը, ավտովթարը` կյանքը. Թամոյանների 3 երեխաները մնացել են առանց կերակրողի

ԵՐԵՎԱՆ, 31 հունվարի – Sputnik, Արմենուհի Մխոյան. 44–օրյա պատերազմն արդեն իր հետքը թողել էր Գյումրիում բնակվող ազգությամբ եզդի Թամոյանների ընտանիքի վրա։ 3 երեխաների հայր Էմիլ Թամոյանը վիրավորվել և կորցրել էր ձեռքը։ Սակայն 2021թ–ի հունվարի 30–ին Երևան-Թալին ավտոճանապարհին տեղի ունեցած ողբերգական ավտովթարը հիմնովին փոխեց այս ընտանիքի ճակատագիրը։ Ավտովթարից մահացավ և՛ Էմիլը, և՛ նրա հայրը` ոստիկանության փոխգնդապետ Արտուշ Թամոյանը։

Ընտանիքը կորցրեց կերակրողներին։ Մեկ պատահարի հետևանքով հարս ու սկեսուր այրիացան։ Հիմա վիշտը մի կողմից, սոցիալական խնդիրները՝ մյուս: Տան կանայք երբևէ չեն աշխատել, միայն տնային տնտեսությամբ են զբաղվել` եզդիների սովորությունն է, բայց նրանք հիմա ստիպված են մտածել երեք անչափահաս երեխաներին պահելու, ոտքի կանգնեցնելու մասին:

Գայանեն՝ Էմիլ Թամոյանի կինը, Sputnik Արմենիայի հետ զրույցի ժամանակ ասում է, որ իր ամուսնու մահվան պատճառն ինչ–որ առումով նաև պատերազմն էր: «Պատերազմի հետևանքով էր, որ ամուսինս կորցրեց ձեռքն ու պրոթեզավորման համար Երևանի ճանապարհին զոհվեց, բայց ոչ մեկը հիմա դա հաշվի չի առնում, ոչ մի արտոնությունից չենք օգտվում:Ասում են՝ պատերազմի դաշտում չի զոհվել, այլ ավտովթարից: Երեք անչափահաս երեխա ունեմ, աշխատող ուժ չունենք »,-ասում է Գայանեն:

Ոստիկանության մայոր Էմիլ Թամոյանը նաև ծանրամարտիկ էր ու մարզական հոգեբան, աշխատում էր ոստիկանության Մուշի բաժնում որպես ավագ օպերլիազոր։ Պատերազմի լուրը լսելուն պես անմիջապես կամավորագրվում ու մեկնում է Արցախ։ Հայրը՝ փոխգնդապետ Արտուշ Թամոյանը ևս ոստիկանական ուժերում է ծառայել, եղել է ազատամարտիկ: 90-ականներին որպես կամավոր մասնակցել է ՀՀ սահմանամերձ գոտիների պաշտպանությանը։

Էմիլը վիրավորում ստացել էր 2020–ի հոկտեմբերի 4-ին Շուշիի մշակույթի տանը` ռմբակոծության հետևանքով նա կորցրել էր աջ ձեռքը։ Ստեփանակերտում վիրահատելուց հետո նրան տեղափոխել էին Գորիս, այնուհետև Երևան: Էմիլը պատրաստվում էր պրոթեզավորման...։

Էմիլն ու Գայանեն երեք զավակ ունեն, ավագը` 10, կրտսերը՝ 3 տարեկան: «Ես հիմա միայն Էմիլիս երեխաների համար եմ ապրում: Իրենց մեջ Էմիլին եմ տեսնում: Ինձ ապրեցնողը հիմա էս երեխաներն են»,-ասում է մայրը՝ Շողիկ Թամոյանը։ Նա պատմում է, որ ժամանակին ամուսիններն իրենց արգելել են աշխատել, ասել են՝ մնացեք, տանն աշխատեք, հիմա հարսը երեխաներին է խնամում, ինքն էլ առողջական խնդիրների պատճառով չի կարողանում աշխատել:

Հարս ու սկեսրոջ համար հիմա ոչ միայն ցավն է խորը, այլ նաև սոցիալական դժվարությունները: Երեք անչափահաս ունեցող 5 հոգուց բաղկացած ընտանիքի միակ ապրուստի միջոցը հիմա երեխաներին հատկացվող գումարն է:

Շիրակի մարզպետարանից Sputnik Արմենիային տեղեկացրին, որ Էմիլ Թամոյանը մինչ ավտովթարը ունեցել է հաշմանդամության կարգ ու եղել է զինհաշմանդամության փաստաթղթավորման փուլում, որը չեն հասցրել ավարտին հասցնել: «Չունենալով զինհաշմանդամության կարգավիճակ` ընտանիքը չէր կարող օգտվել այդ խմբին պետականորեն հասանելիք աջակցությունից: Ի դեպ, նշեմ, որ Թամոյանները երբեք մարզպետարան առաջկցության դիմում չեն ներկայացրել»,- մեզ հետ զրույցում ասաց մարզպետարանի տեղեկատվության ու հասարակայնության հետ կապերի պատասխանատու Արաքսյա Կիրակոսյանը:

Թամոյան ընտանիքի կանայք էլ ասում են, որ իրենց շատ անտեսված են զգում՝ ամբողջ ընթացքում միայն մեկ անգամ են զանգել Շիրակի մարզպետարանից և որպես զոհվածի ընտանիք, առաջարկել են երերեխաներին ամառային ճամբար տանել, որից իրենք հրաժարվել են: Կանանց փոխանցմամբ` իրենց հիմա միայն Էմիլի գործընկերներն են հիշում: