«Լոռվա ակցենտով» ուսապարկերը տարածվում են Եվրոպայում. ինչպե՞ս կարող ենք չզիջել չինականին

Հայկական դիզայնով կարված ուսապարկերը տարածում են ստանում Եվրոպայում, վաճառքներ են գրանցվել անգամ Թուրքիայում։ Ինչպես Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց «Arrivly» նախագծի հիմնադիր, Գերմանիայի Բրեմեն քաղաքում ապրող Եղիա Ղազարյանը, առայժմ դրանք կարվում են Չինաստանում, սակայն դիզայներների թիմն աշխատում է Հայաստանից։

Ինդուստրիալ դիզայնը ոչ միայն վիզուալ պատկերման ունակություն է պահանջում, այլև պետք է հասկանալ, թե ուսապարկի առանձին տարրերը որքանով են հարմարավետ և ինչպես պետք է համակցվեն իրար։ Այդպիսի մասնագետներ Հայաստանում դեռ շատ չեն, բայց Եղիան կարողացել է նրանց համախմբել։

«Ուսապարկի մեջ մենք տեղադրել ենք powerbank, իսկ հիմա մեր առաջ նոր խնդիր ենք դրել. ուզում ենք պատրաստել հեծանիվի ընթացքից էներգիայից սնվող մարտկոց։ Քայլերից սնվող մոդելներ արդեն կան, բայց հեծանիվից` լայն շուկայում դեռևս չկա», – ասում է Եղիան։

Հայաստանից նա ձգտում է հրավիրել առավելագույն քանակի աշխատողներ։ Այստեղ նրա համար պատրաստում են առցանց առևտրի հարթակների համար բազմալեզու էջեր։ Տարիներ առաջ Եղիան ավարտել է Հայաստանում Ֆրանսիական համալսարանը, իսկ հիմա ապրում է Գերմանիայում։ Տիրապետելով մի քանի եվրոպական լեզուների` նա ընդգծում է, որ եվրոպական երկրներում վաճառքների առաջխաղացման համար շատ ցանկալի է ունենալ վաճառքի էջի ոչ միայն անգլերեն, այլ նաև ֆրանսերեն, իսպաներեն և այլ տարբերակներ։

Աշխատանքի ընթացքում Եղիան համոզվել է, որ Հայաստանի բիզնեսում արմատավորված մի շարք պատկերացումներ այդքան էլ անհերքելի չեն։ Այսպես, շատ ներդրողներ «ձեռ են քաշում» արտադրությունից` կարծելով, թե Չինաստանի հետ մրցել չի լինի։ Այնինչ Եղիան մտադիր է արտադրությունը տեղափոխել Հայաստան։

Այստեղ կան ուսապարկերի ձեռագործ արտադրություններ։ Փոքր ծավալների պատճառով նրանք չեն կարող Չինաստանի պես ցածր ինքնարժեք տալ։ «Բայց գործարանային արտադրության դեպքում դա միանգամայն հնարավոր է»,– ասում է Եղիան։ Ինքնարժեքն այդ դեպքում համադրելի է լինելու, իսկ Հայաստանը լոգիստիկայով միանգամայն ավելի լավ դիրքում է. ամենամոտավոր հաշվարկեներով` Շանհայից Ֆրանկֆուրտ բեռնատար կոնտեյները հասնում է մոտ 25 օրում, իսկ Երևանից` 5-6 օրում։

Այսքանը հաշվի առնելով` նա ցանկանում է արտադրությունը տեղափոխել Հայաստան (թեկուզև չինական կտորով), մանավանդ որ այստեղ արդեն կան եվրոպական ստանդարտներով աշխատող ու եվրոպական պատվերներ կատարող կարի ֆաբրիկաներ, նրանցից մի մասն էլ գործում են Եղիայի ծննդավայրում` Վանաձորում։

«Հայաստան վերադառնալու հարցս կլուծվի ամենալավ տարբերակով. Վանաձորը Երևանի հետ չեմ փոխի», – ժպտալով ասում է Եղիան։

Հայաստանում աշխատատեղեր ստեղծելու հետ մեկտեղ Եղիան ուզում է ապագա ձեռներեցներ պատրաստել` կրկին Երևանից դուրս։ «Մարզերի երեխաներ` մարզերում» ՀԿ–ի հետ համատեղ նա սկսել է առցանց առևտրի դասընթացներ ՀՀ–ի և Արցախի տարածաշրջանների համար։ Երեխաներին նա սովորեցնում է, թե ինչպես բացել վաճառքի էջ (աքաունթ), ինչպես ընտրել շուկայում պահանջված ապրանք (և ինչպես չընտրել այն, ինչը մրցակցության շանս չունի), ինչպես պահպանել անհրաժեշտ պաշարները արտադրությունում, պահեստում և առաքման ճանապարհին։ Հետագայում, անկասկած, երիտասարդ ձեռներեցները կսովորեն այդ ապրանքների առնվազն մի մասն արտադրել Հայաստանում։

Երեխաների հետ առաջին դասընթացները Եղիան արդեն սկսել է, իսկ արտադրության տեղայնացման հեռանկարն այժմ քննարկում է։