ԵՐԵՎԱՆ, 8 հուլիսի – Sputnik. ՀՀ համայնքները կառավարության խոստացած դոտացիաները 2022թ–ին էլ չեն ստանա։ Սահմանված ժամկետը հետաձգվում է ևս 2 տարով։ Այս մասին որոշումը կայացվել է կառավարության այսօրվա նիստում` հավանություն տալով ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարության առաջարկած «Ֆինանսական համահարթեցման մասին» օրենքում փոփոխությունների նախագծին։
Օրինագիծը, որն առաջիկայում կներկայացվի խորհրդարան ու ամենայն հավանականությամբ կքննարկվի արդեն նորընտիր ԱԺ–ի կողմից, կառավարությունը հաստատեց առանց քննարկման ու զեկուցման` միաձայն։
Հիշեցնենք` «Ֆինանսական համահարթեցման մասին» 2016 թվականին ընդունված օրենքով նախատեսվում էր, որ ֆինանսական համահարթեցման դոտացիաների հատկացումն ամբողջ ծավալով ուժի մեջ կմտնի 2022 թվականի հատկացումների գումարները հաշվարկելու պահից սկսած:
Բայց նոր օրենքով առաջարկվում է 2022 և 2023 թվականները ևս օգտագործել հաշվարկների համար։ Բանն այն է, որ կառավարության հաշվարկներով` եթե օրենքն ուժի մեջ մտնի 2022թ–ին, ինչպես նախատեսված էր, ապա շուրջ 118 համայնք ընդհանուր 2 411,3 մլն դրամով ավելի պակաս դոտացիա կստանա:
Վերականգնել պետությունը պատերազմից հետո. փորձագետները` խնդիրների մասին
Այս հաշվարկը կառավարությունը մեկնաբանում է նրանով, որ եթե 2020 թվականին համախմբված բյուջեի եկամուտները կազմել են 1 608 728,1 մլն դրամ, ինչը 6 196,5 մլն դրամով պակաս է 2019–ին հավաքված 1 614 924,6 մլն դրամից։ Իսկ 2021 թվականի համար կանխատեսվում է հավաքագրել 1 617 161,6 մլն դրամի եկամուտ։
Նշենք նաև, որ 2017թ–ից առայսօր ամեն տարի համայնքներին հատկացվող համահարթեցման դոտացիաները հաշվարկվում և հատկացվում են ոչ պակաս, քան 2016 թվականին փաստացի հատկացված դոտացիաները։
Իսկ 2022–ից նախատեսվում էր անցնել համահարթեցված ֆինանսավորման կարգին։
Դոտացիաների տրամադրման սկզբունքներից մեկը համայնքների ֆինանսական հնարավորությունների միջև առկա անհամաչափության մեղմացումն է: Համայնքները, ելնելով սեփական կարիքներից, իրենք են որոշում, թե ինչպես ծախսեն դոտացիաները: Պետությունը չի կարող միջամտել դոտացիայի ծախսման գործընթացին:
Դատական համակարգը կհամալրվի նոր կադրերով. Փաշինյանը երազանքի դատարան ունենալու հույս ունի
Դոտացիայի չափի վրա ազդում է նաև տվյալ համայնքի բնակչության քանակը, տարիքային կառուցվածքը, տրանսպորտի մատչելիությունը, համայնքի բարձրադիր լինելը, խոշորացված համայնքներում ընդգրկված բնակավայրերի քանակը։