Զոհի և դահճի հարաբերություններում ի՞նչ նախապայման. Սրապիոնյանը` ադրբեջանցի լրագրողին

Sputnik Արմենիա մուլտիմեդիոն մամուլի կենտրոնում կայացած առցանց ասուլիսին հարց էր ուղարկել նաև ադրբեջանցի լրագրողներից մեկը։ Նրան հետաքրքրում էր` ինչպե՞ս են մտավորականները պատկերացնում հայ–ադրբեջանական հարաբերությունների հետագա զարգացումը։
Sputnik

Հայ–ադրբեջանական հարաբերությունների վերաբերյալ ադրբեջանցիների պատկերացումներին ականատես եղանք պատերազմի օրերին մեր գլխատված զինվորների, տանջամահ արված գերիների տեսքով։ Sputnik Արմենիա մուլտիմեդիոն մամուլի կենտրոնում կայացած ասուլիսի ժամանակ այս մասին ասաց «Ձայն հայրենյաց»նախաձեռնության անդամ, գրականագետ Սերժ Սրապիոնյանը` ի պատասխան ադրբեջանցի լրագրողների մեկի այն հարցին, թե ինչպե՞ս են պատկերացնում մտավորականները հայերի և ադրբեջանցիների հետագա հարաբերությունները և դրա համար կա՞ն նախապայմաններ։

Նշենք, որ առցանց ասուլիսի մասին նախապես հայտարարվել էր և ադրբեջանցի լրագրողը հարց էր ուղղել էլեկտրոնային նամակի միջոցով։

«Լրագրողն ինքն ինչպե՞ս է պատկերացում հայ–ադրբեջանական հարաբերություններն այն երկրի հետ, որի առաջին դասարանցի աշակերտի առաջին նախադասությունն է.«Իմ թշնամին հայն է»։ Ինձ հետաքրքիր է` այդ աշակերտը երբ ավարտում է դպրոցն, ինչպե՞ս է պատկերացնում հարաբերությունները հայերի հետ։ Այդ պատկերացումները մենք տեսանք պատերազմի օրերին»,–ասաց Սրապիոնյանը։

Նրա խոսքով` մինչև Ադրբեջանն իր դպրոցներում այդ հայատյացությունը չվերացնի, այն թույնը, որը ներարկել է իր հասարակության մեջ, չվերացնի, հայ–ադրբեջանական հարաբերությունների համար դեռ որևէ այլ պայման դրվել չի կարող։ Սրապիոնյանը վստահեցնում է` ադրբեջանցիները նախ ինքնամաքրման խնդիր ունեն։

Վարչապետը ժամանակ է շահում. մտավորականներն այս իրավիճակում լռողներին փարիսեցի են համարում

Գրականագետին հետաքրքրում է նաև մեկ հարց` նույն ադրբեջանցի լրագրողը ծափահարո՞ւմ էր Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին, երբ նա Բաթվի շքերթի ժամանակ արտասանում էր հայտնի բանաստեղծությունը (2020թ.–ի դեկտեմբերի 10-ին Բաքվի շքերթի ժամանակ Էրդողանը մեջբերեց ադրբեջանցի բանաստեղծ Բախթիյար Վահաբզադեի խոսքերը` «Արաքսը մեզանից բաժանեցին, երկաթներով ու քարերով լցրին. ես քեզնից չէի բաժանվի, մեզ ստիպողաբար են բաժանել»,–խմբ.)։

Սրապիոնյանը հիշեցնում է, որ այդ բանաստեղծության մեջ սերմանվում են ատելություն և ծավալապաշտական տրամադրություններ, որոնք ոչ այլ ինչ են, քան հայերի ոչնչացման անհրաժեշտության գիտակցումը։

«Ինչպե՞ս է ադրբեջանցի լրագրողը պատկերացնում զոհի և դահճի հարաբերություններում ինչ–որ նախապայման։ Նախապայմանն առաջին հերթին պետք է լինի դիմացինի կյանքի, իրավունքների նկատմամբ հարգանքը։ Նման երկերեսանի հարցերով փորձել մեղմել այն ամենն, ինչ արվել է վերջին 150 տարիների ընթացքում թուրք ցեղախմբի կողմից հայերի նկատմամբ, ես առնվազն երեսպաշտական մոտեցում եմ համարում»,–ասաց Սրապիոնյանը։

Հայաստանում Իրանի դեսպանն անդրադարձել է Էրդողանի «պոեզիային» հաջորդած իրադարձություններին

Սրապիոնյանը հիշեցրեց նաև Թուրքիայի արտգործնախարար Մևլյութ Չավուշօղլուի` դեռ 2020թ.–ի դեկտեմբերին կայացած ասուլիսի ժամանակ հնչեցրած հայտարարությունը, որով կոչ էր անում հայերին բարեկամական քայլերի։

Գրականագետը նշեց` մենք համաձայն ենք այդ բարեկամությանը և երբեք բարեկամաբար մեզ մեկնված ձեռքը չենք մերժել, բայց համաձա՞յն է արդյոք Չավուշօղլուն մեզ ճանապարհ տալ մինչև Միջերկրական ծով` ինչպես մեզ պարտադրում են Մեղրիով իրենց համար ճանապարհ բացել։

Սրապիոնյանն իր խոսքն ամփոփեց` ասելով, որ ադրբեջանցիները նախ թող մտածեն իրենց քաղաքական նկրտումների և կեղծ մարդասիրական հարցադրումների մասին, հետո միայն կարելի կլինի բանավիճել այլ արժեքների շուրջ, եթե անհրաժեշտություն լինի։

Էրդողանի վրեժը, կամ ինչու Բաքվի զորահանդեսին հիշեցին Էնվեր փաշային