Թեև ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների արդյունքը, ինչպես լինում է բանանային հանրապետությունում (կամ արդեն «բանանային կայսրությունում»), որոշվելու է դատավարությունների կամ փողոցներում ուժային առճակատման ռեժիմով, բայց արդեն կարելի է տեսնել՝ ինչպիսին է լինելու ամերիկյան ապագան։ Դրա համար բավական է միայն լսել՝ ինչ են միմյանց ասում նույնիսկ ոչ թե քաղաքական գործիչները, այլ հասարակության կարծիքի այն առաջնորդները, որոնք որոշում են կոնկրետ երկրի բարոյական կլիման ու հասարակական վեճի որակը։
Ամերիկյան հեռուստաաստղ, երգչուհի, հասարակական կարծիքի առաջնորդ, ԼԳԲՏ-ակտիվիստ Մոնեթ Իքսչեյնջը (Monét X Change) Դեմոկրատական կուսակցության կողմնակիցների (այսինքն`բնակչության մոտ կեսի) ու ձախ ինֆլյուենսերների վերաբերմունքի տիպիկ օրինակ է ցուցադրում Դոնալդ Թրամփի ընտրողների (բնակչության մյուս կեսի) հանդեպ։
«Բոլորին։ Դադարեք Թրամփի կողմնակիցներին վերաբերվել որպես տարրական ընկալում ու գիտակցության ունակություն ունեցող մարդկանց։ Նրանք հրեշներ են»։
Ժամանակակից ԱՄՆ-ում այս դիրքորոշումը գրեթե ստանդարտ է դարձել և մեծ հաշվով Հիլարի Քլինթոնի «Թրամփին ընտրողները խղճուկ մարդկանց խումբ են» հայտնի տեսության ավելի զգացմունքային արտահայտումն է։
Մոնեթ Իքսչեյնջնն ինքը ամերիկյան քննադատության չի ենթարկվում․ այդ հեռուստաաստղը երկու հատկություն ունի, որոնք նրան իրավունք են տալիս ուզածի պես և առանց որևէ հետևանքի ստորացնել շրջապատողներին։ Նախ՝ նա սևամորթ է, երկրորդ՝ այսպես կոչված դրագ-քուին է, այսինքն՝ կենսաբանորեն տղամարդ, որը կնոջ հանդերձանք է հագնում և պահանջում, որ իրեն դիմեն որպես կնոջ՝ հարգելով իր ինքնարտահայտման իրավունքը։
Պուտինի մոտ ամեն ինչ լավ է. Պեսկովը հերքել է ՌԴ նախագահի հետ կապված լուրերը
Այս համատեքստում յուրաքանչյուրը, ով, օրինակ, Մոնեթ Իքսչեյնջին (որի անունն իրականում Քևին Բերթին է) «հրեշ» կանվանի քաղաքական հայտարարությունների և քաղաքական հակառակորդների ապամարդկայնացման համար, կարող է առնվազն առանց ապրուստի մնալ, քանի որ քաղաքական ակտիվիստները կհալածեն բոլոր այն գործատուներին, որոնք պատրաստ են աշխատանքի ընդունել այդպիսի «հոմոֆոբ-ռասիստի»։
ԱՄՆ-ում ընտրություններն ավարտվեցին, և հիմա ավելի քան բարդ իրավիճակ է ուրվագծվում։ Ամերիկացի լրագրողները բավականին բարդ ժամանակներ են կանխատեսում երկրի համար, որն արդեն չի հավատում իր ժողովրդավարությանը։
Իսկ այ Թրամփի կողմնակիցների՝ քրիստոնյաների, պահպանողականների, բանվորական մասնագիտությունների ներկայացուցիչների (Թրամփի հիմնական ընտրազանգվածի), ինչպես նաև հանրապետական կամ գյուղական նահանգների բնակիչների (որոնք Թրամփի օգտին են քվեարկում) հանդեպ ատելության արտահայտման կամ նրանց ապամարդկայնացման դեպքում սկզբունքորեն անհնար է, որ որևէ մեկը կորցնի պաշտոնը, աշխատանքը, փողերը, հեռուստաեթերի հասանելիությունը կամ թեկուզ սոցցանցային էջը։ Եվ այն մասին, թե ԱՄՆ-ում ում ձեռքում է իրական իշխանությունը, դա ավելի լավ է խոսում, քան Կոնգրեսում և Սենատում տեղերի հարաբերակցության թեմայով որևէ քաղաքական վերլուծություն։
Մեծ հաշվով ԱՄՆ բնակչության մոտ կեսին թույլատրված է բացարձակ ամեն ինչ։ Իսկ երկրորդ կեսը պետք է վճարի, ապաշխարի և անօգնական հետևի, թե ինչպես են առանցքային քաղաքներում սպիտակ բեռնատարներ անհայտ պարունակությամբ կոնտեյներներ բերում, որոնք մտնում են փոստ՝ հաշվարկվելու, իսկ հետո Բայդենը հանկարծակի տասնյակ հազարներով նոր ձայներ է ստանում։
Միևնույն անօգնականությամբ նրանք ստիպված են հետևել, թե ինչպես են Դետրոյթում հենց իրենց աչքի առաջ նրբատախտակի կտորներով փակվում թափանցիկ պատերը, որոնք նախատեսված են նրա համար, որ դիտորդներն ու ընտրողները կարողանան տեսնել ձայների հաշվարկը։ Եվ դրա հետ ոչինչ անել հնարավոր չէ, թերևս բացի ափսոսալուց, որ Բայդենը լրացուցիչ տասնյակ հազարավոր անհայտ ծագման ձայներ կստանա։
ԱՄՆ գործող նախագահ Դոնալդ Թրամփի շտաբում չեն բացառել, որ ձայների հաշվարկի վերաբերյալ հայցեր կարող են ներկայացնել ևս երկու նահանգներում։ Sputnik ռադիոկայանի եթերում իրավիճակը մեկնաբանել է Էկոնոմիկայի բարձրագույն դպրոցի միջազգային էկոնոմիկայի և միջազգային քաղաքականության ֆակուլտետի փոխդեկան Իգոր Կովալևը։
Ակնառու և բռի ընտրախախտումներ իրականացնողները շատ հանգիստ են, քանզի վստահ են, որ չեն պատժվելու, քանի որ մեյնսթրիմ ԶԼՄ-ները և հանրային կարծիքի շոշափելի մասը (էլ չասած քաղաքական գործիչների և ինֆլյուենսերների մասին) լիովին իրենց կողմից կլինեն։ Հնարավոր է՝ նրանց կաջակցի նաև ամերիկյան դատական համակարգը։
Սակայն այս ֆենոմենը ամենից լավ բացատրվում է հենց համաքաղաքացիների հանդեպ այն վերաբերմունքով, որը ցուցադրում է դրագ-քուին-հեռուստաաստղը՝ նրանց անվանելով հրեշներ։ Հրեշներին կարելի է և պետք է խաբել, հրեշներին պետք է և կարելի է զրկել ձայնի իրավունքից, հրեշների հանդեպ մարդկանց համար գրված բարոյականության, արժանապատվության, գթասրտության սկզբունքներն ու օրենքները կիրառելի չեն։ Եթե Թրամփն ու նրա թիմը ամերիկյան դատարաններում (կամ Ամերիկայի փողոցներում) փոքրիկ հրաշքի չհասնեն, ապա ԱՄՆ բնակչության գրեթե կեսը ստիպված է լինելու անորոշ ժամանակով ապրել (կամ գոյատևել) այդ ռեժիմի պայմաններում։
ՌԴ ԱԳՆ-ն քաղաքացիներին կոչ է արել հնարավորինս հետաձգել արտասահմանյան ուղևորությունները
Մի կողմից՝ տարրական էմպաթիան ստիպում է կարեկցել այսքան ակնհայտ քաղաքական ստորացման զոհերին, բայց, մյուս կողմից, այստեղ որոշակի պատմական արդարություն կա։
Միլիոնավոր հանրապետական ընտրողներ հնարավորություն ունեն իրենց մաշկի վրա զգալու մի բան, որը (առայժմ հեռավոր կերպով) հիշեցնում է այն, ինչ էթնիկ ռուսները ստիպված են վերապրել նախկին ԽՍՀՄ-ի բազմաթիվ երկրներում։ Քաղաքական իրավունքներից փաստացի զրկում, տնտեսական կյանքից դուրսմղում, արժանապատվության մշտական նվաստացում և լիակատար, լիարժեք, անհույս ապամարդկայնացում, որն ուղեկցվում է CNN-ի լրագրողների ճռվողյունով այն մասին, որ ամեն ինչ լավ է և առհասարակ այդպես էլ պետք է անել։
Հետսովետական տարածքի՝ ակնհայտորեն ռուսաֆոբ քաղաքական գործիչները (թարմ օրինակներից բավական է հիշել Ուկրաինայի նախագահ Զելենսկուն և Մոլդովայի նախագահի թեկնածու Մայա Սանդուին) ավանդույթ ունեն։ Ընտրություններից առաջ կամ անմիջապես հետո ազգային միասնության և սիրո կոչով դիմում են ստորացված, ճնշված, իրավունքներից և հնարավորություններից զրկված ռուս փոքրամասնությանը։ Երբեմն դա անում են անգամ ռուսերեն լեզվով։
Թրամփի կողմնակիցները, որոնց ձայները գողանում են հենց նրանց աչքի առաջ (դեռ ոչ բոլորը, բայց գործընթացը սկսված է) հնարավորություն են ունեցել զգալու մոտավորապես այն, ինչ զգում են մերձավոր արտերկրում «խրված» ռուսները Ջո Բայդենի ելույթների ընթացքում, որն անսպասելիորեն սկսեց նույն այդ «հրեշների» հետ հաշտության լեզվով խոսել և հայտարարեց, որ ամերիկացիների «միավորումը» անհրաժեշտություն է։
Բայդենի շտաբի և հետխորհրդային տարածքի խամաճիկների ոճերի նմանությունն ամենևին էլ պատահական չէ, քանի որ «գունավոր հեղափոխությունը» ծրագրել և իրականացնում են հենց այն մարդիկ, որոնք այդ տեխնոլոգիաները բարեհաջող մշակել են Ուկրաինայում, Վրաստանում և այլ երկրներում, որտեղ հաղթեց «երիտասարդ հեռանկարային ժողովրդավարությունը»՝ թեթևակի արյունոտ ձեռքերով և տեղական ազգայնամոլական կոլաբորացիոնիստների հանդեպ մեծ սիրով հանդերձ։
Բայց ամեն ինչ այդքան վատ չէ։ Վերջիվերջո, անգամ եթե Թրամփը պարտվի, իսկ նրա կողմնակիցների կյանքը դժոխքի վերածվի, նրանք միշտ հնարավորություն ունեն տեղափոխվել Օրեգոն՝ նահանգ, որտեղ ժողովրդական հանրաքվեի արդյունքներով ապաքրեականացվել է ծանր թմրանյութեր պահելը։
Եվ սա նույնպես Ամերիկայի ապագայի նշանն է․ երբեմնի հզոր կայսրությունն ատում է իր քաղաքացիների կեսին, կոտրում է սեփական քաղաքակրթական ինստիտուտները, իսկ նրանց, ում համար դժվար է ապրել լիակատար անկման մթնոլորտում, փաստացի առաջարկվում է ասեղի անցքից դուրս գալու տարբերակը։ Ամերիկան, իհարկե, ապագա ունի, բայց արդյո՞ք այդ ապագան պայծառ կլինի՝ շատ կասկածելի է։