Լաուրա Սարգսյան, Sputnik Արմենիա
Լեռնային օդ, դարավոր պատմություն ունեցող վանքեր ու բարեհամբույր ժողովուրդ։ Ճապոնացի Կենսին Գերան, որը բուդդայական է, համոզված է, որ հենց սա է Հայաստանի գլխավոր գանձը, հենց սրանով է մեր երկիրը տարբերվում մյուս` ոչ պակաս հաճելի երկրներից։
Կենսինն արդեն չորս ամիս է` Հայաստանում է։ Նա մեր երկիր է ժամանել Jai Jagat 2020 միջազգային քայլարշավի շրջանակում։
Շարժումը մեկնարկել է 2019 թվականի հոկտեմբերի 2-ին` հնդիկ քաղաքական և հասարակական գործիչ Մահաթմա Գանդիի 150-ամյակի պատվին։ Մոտ 50 մարդ, այդ թվում` Կենսինը, Հնդկաստանից ոտքով հասել են Հայաստան։ Ակտիվիստները նախատեսել էին ոտքով անցնել 10 երկրով, բայց չհասցրին։ Կորոնավիրուսի համավարակի բռնկման պատճառով սահմանները փակվեցին։
Գերայի հետ ծանոթացանք Հաղարծինում։ Նա միանգամից ուշադրություն գրավեց դիմակով մարդկանց ֆոնին։ Առանց դիմակի էր, ձեռքին` դահիրա, ինքն էլ` դեղին կտորով փաթաթված։ Մեջքին էլ վրան կար ու էլի ինչ-որ իրեր։
- Ինչո՞ւ եք առանց դիմակի, - հարցրի ես ու ակամա ուղղեցի դիմակս, թեև դրա կարիքը չկար։
- Դիմակը կորոնավիրուսից չի պաշտպանում, - պատասխանեց նա ու ավելացրեց, որ ամեն ինչ կախված է մարմնի, իմունային համակարգի վիճակից,– կորոնավիրուսը թույլերին է հաղթում, իսկ ուժեղները հաղթում են կորոնավիրուսին։
Մի քանի րոպե տևած խոսակցությունից հետո պարզվեց, որ Կենսինը ծնվել ու մեծացել է Ճապոնիայում, 41 տարեկան է։ Երկու տարի առաջ է լքել հայրենիքը՝ ամբողջ աշխարհով ուխտագնացություն անելու համար։ Հետո Հնդկաստան է մեկնել, որտեղ միացել է հանուն արդարության ու խաղաղության Jai Jagat 2020 միջազգային քայլերթին։
«Միացա ակտիվիստներին ու այդպես հայտնվեցի Հայաստանում։ Մենք պատրաստվում էինք հետո Վրաստան գնալ, բայց ճանապարհները փակվեցին։ Արդեն չորս ամիս է` այստեղ եմ։ Գրեթե բոլոր ակտիվիստները տուն են գնացել, բայց ես ու երկու ընկերներս մնացել ենք մեր սկսած գործն ավարտին հասցնելու համար», - ասաց Կենսինը։
Նա Դիլիջանից Իջևան էր ուղևորվում՝ ֆրանսիացի ընկերների մոտ։ Սպասում են` սահմանները բացվեն, որ շարունակեն խաղաղությանն ուղղված ուխտագնացությունը։
Կենսինը դժգոհ չէ, որ այսպես ստացվեց, թեև Հայաստանում ապաստան չունի։ Հիմնականում գիշերում է վրանում, որը հենց փողոցում է բացում։ Սնվում է բանջարեղենով ու հացով կամ բարի մարդկանց հյուրասիրածով։
Նա նույնիսկ ուրախ է, որ կորոնավիրուսի պատճառով ավելի լավ ճանաչեց Հայաստանը, այցելեց Տաթև, Խոր Վիրապ, Նորավանք... Կենսինն այստեղ հին քաղաքակրթություն բացահայտեց իր համար։
Խոստովանեց, որ ամենից շատ հավանել է ժողովրդին։ Ասաց` հայերի պես բաց ու հյուրասեր մարդկանց հաճախ չես հանդիպի։
Կենսինի հետ շփումը երկար չտևեց. նա շտապում էր ընկերների մոտ։ Բայց հեռանալուց առաջ հասցրեց աղոթք կարդալ, որը, նրա խոսքով, քշում է չար ոգիներին։