Facebook-ի օգտատերերի թիվը վաղուց արդեն հատել է երկու միլիարդի սահմանը։ Ու էսպիսի վիճակագրություն էլ կա՝ ամեն վայրկյան Facebook-ի նոր օգտատեր է դառնում 8 մարդ։ Իհարկե, ճիշտ են նաև նրանք, ովքեր պնդում են, որ մարդիկ լքում են Facebook-ը ամենատարբեր պատճառներով։ էլ չեմ ասում, որ մարդիկ պարզապես մահանում են, բայց նրանց անձնական էջերը մնում են, և հենց այս պահին Facebook-ում կա մոտ 30 միլիոն այդպիսի էջ։
Տվեք ինձ հինգ միլիոն դոլար, և ես կգտնեմ կործանված ինքնաթիռը
Քանզի առիթը կա, մի քանի հետաքրքրական փաստ ներկայացնեմ։ Օրինակ՝ երբևէ մտածե՞լ եք՝ ինչու է Facebook-ը հիմնականում կապույտ, այլ ոչ թե, օրինակ, կարմիր կամ կանաչ։ Անկեղծ ասեմ, ես էլ երբեք այդ մասին չէի մտածել մինչև մի տեղ կարդացի, որ Facebook-ի ստեղծողը՝ Մարկ Ցուկերբերգը մի այսպիսի առանձնահատկություն ունի՝ լավ չի կարողանում տարբերել կարմիր և կանաչ գույները, և հենց այդ պատճառով էլ նախընտրել է կապույտը։
Իսկ ի՞նչ վատ գույն է, որ։ Կապույտը, ասում են, վստահության գույն է։
Facebook-ը, իհարկե, մեծ հարված հասցրեց հեռուստատեսությանը, ռադիոյին և մյուս լրատվամիջոցներին: Հյուսիսային Ամերիկայում, օրինակ, մեծահասակների մոտ 30 տոկոսը խոստովանել է՝ օրվա նորություններն իմանում են Facebook-ից։ Բայց մյուս կողմից՝ բոլորովին գաղտնիք չէ, որ Facebook-ն էլ մեզանից է օգտվում՝ գովազդ է տեղադրում ու շահույթ ստանում։
Չգիտեմ, թե ես որպես հայաստանցի որքան օգուտ եմ բերում, բայց նույն Հյուսիսային Ամերիկայում Facebook-ի յուրաքանչյուր օգտատեր այդ ընկերությանը բերում է մոտ 6 դոլար։ Եվ հենց այդ պատճառով էլ Facebook-ի ղեկավարները խիստ շահագրգիռ են, որ խափանումներ չլինեն, որովհետև խափանման յուրաքանչյուր րոպեն մոտ 25 հազար դոլարի վնաս է բերում։
Տեխնոլոգիական աղետ, կամ մի օր բոլորս կործանվելու ենք
Նաև իմացեք՝ Facebook-ում գրառում կամ լուսանկար տեղադրելու ամենալավ ժամանակը երեկոյան ժամը 10-ից մինչև 11-ն է։ Մասնագետները պնդում են, որ ամենամեծ դիտումները և արձագանքը հենց այդ մեկ ժամվա ընթացքում են լինում։ Երևի ինչ-որ տրամաբանություն կա՝ մարդիկ լուրերը հեռուստացույցով նայել են, հիմա ուզում են քննարկել դրանք կամ պարզապես քնելուց առաջ որոշել են տեսնել, թե Facebook-ում ինչ կա-չկա։
Մի գաղտնիք էլ բացահայտեմ։ Ամենամեծ արձագանքն ունենում են ձեր այն գրառումները, որոնք հարցական նշան են պարունակում։ Դա ինչ-որ նոր հայտնագործություն չէ՝ հարցական ձևը միշտ ավելի շահեկան է, քան կոշտ պնդումը։ Փորձառու փաստաբաններն այս հնարքը հաճախ են դատարաններում օգտագործում։ Եթե, օրինակ, ասեք՝ բոլորս գիտենք, որ երկու անգամ երկու հավասար է չորսի, մարդիկ միայն ուսերը կթոթվեն՝ հետո՞ ինչ։ Դրա համար հմուտ դատապաշտպանը կասի. «Իսկ միգուցե նրանք, ովքեր անհիմն մեղադրանք են ներկայացնում իմ պաշտպանյալին, ընդհանրապես մոռացե՞լ են, որ երկու անգամ երկուսը չորս է անում»։
Facebook-ի մի առանձնահատկությունն էլ այն է, որ ով ինչ ասես կարող է դնել ու երբեք չգիտես, թե որքանով է դա հավաստի։ Ասենք թե, ես տեսնում եմ, որ օգտատերերից մեկը այնպիսի նյութ է դրել, որը բացարձակ չի համապատասխանում իրականությանը, իսկ ես ամեն օր եմ նման բաներ տեսնում։ Եթե ես ահազանգեմ ու ֆեյսբուքյան պատասխանատուն հեռացնի այդ նյութը, դրա հեղինակը իրավունք կունենա բողոքելու՝ բայց սա խոսքի ազատության խախտում է, այդ նյութում ո՛չ հերյուրանք կա, ո՛չ էլ վիրավորանք. բա ասում էիք՝ Facebook-ը ազատ խոսքի տարածման համար է ստեղծվել, հիմա, փաստորեն, գրաքննությամբ եք զբաղվում։
Եվ վերջապես։ Գաղտնիք չէ, որ ոմանք ուղղակի կախվածության մեջ են ընկնում Facebook-ից։ Բայց այս դեպքում, ինչպես ասում են, ելք կա։ Մի տեղ կարդացել եմ, որ մի մարդ, չեմ հիշում որ երկրում, կնոջը խնդրել է՝ հենց որ տեսնես, որ Facebook եմ մտնում, մի լավ ապտակ հասցրու ինձ։ Համաձայնեք՝ հետաքրքիր լուծում է։
«Սիգարը օգնում է իմ գրպանին, երաժշտությունը՝ հոգուս». տանգոյի ոգին խորապես զգացող հայը