Լիլիթ Հարությունյան, Sputnik Արմենիա
Նրա ճանապարհն անցել է Թաթարստանով, Բաշկիրիայով, Տոլյատի, Էլիստա, Պյատիգորսկ և Վլադիկավկազ քաղաքներով։ Պերմում ծնված աղջիկը մոտ երեք հազար կիլոմետրը մենակ է անցել։ Եվ այդ քայլին է գնացել հանուն Վրաստանի բնության ու կլիմայի։ Բայց նրա մտքով անգամ չի անցել, որ երկարատև ճանապարհորդության վերջնագիծը կդառնա Հայաստանը։
«Հայաստանի հետ ծանոթությունս բոլորովին պատահական եղավ։ Ես ապրում էի Ռուսաստանում` Ուրալում, և մի քանի տարի շարունակ Վրաստան էի մեկնում հանգստանալու։ Բնությունն ու տաք կլիման (Ուրալի համեմատ) ինձ այնքան գրավեցին, որ կես տարի առաջ որոշեցի` տեղափոխվելու ժամանակն է։ Բոլոր իրերս տեղավորեցի մեքենայի մեջ և ճանապարհ ընկա։ Մենակ», – Sputnik Արմենիայի թղթակցին պատմեց Տատյանա Կուկլան (այո, այս դեպքում սա նրան ազգանունն է)։
Տանյան լրագրող է և մոլի ճանապարհորդ։ Շատ է ճանապարհորդել Ռուսաստանում և Ուրալում։ Պերմից Թբիլիսի է հասել 5 օրում. առավոտյան և ցերեկը ճանապարհին է անցկացրել, երեկոյան հանգստացել է։
Երկար ճանապարհից հետո Տանյան որոշել է գնացքով մեկնել Բաթում` մի շաբաթ ծովում հանգստանալու։ Երազել է միայն լողափին պառկելու և ափին զարկվող ալիքների ձայնը լսելու մասին։ Երազանքը կատարվել է, բայց նախախնամությունը երևի որոշել է` աղջիկը, որ համարձակվել է միայնակ հաղթահարել դեպի իր երազանքը տանող ճանապարհը, ավելիին է արժանի։
Տանյայի խոսքով` ճակատագիրն իսկական նվեր է մատուցել իրեն. Վրաստան տեղափոխվելուց երկու օր անց հանդիպել է մի երիտասարդ հայի։ Տղան առաջարկել է սուրճ եփել աղջկա համար (հանգստացել են ընդհանուր խոհանոցով հյուրատանը), բայց Տանյան հրաժարվել է։
«Այդ նույն օրվա երեկոյան ես աշխատում էի համակարգչով, և քունս սկսեց տանել։ Մտածեցի, որ վատ չէր լինի մի բաժակ սուրճ խմել։ Հայ երիտասարդն այդ ժամանակ մոտակայքում էր և եփեց այդ բուրավետ ըմպելիքը», – պատմում է նա։
Դրանից հետո նրանք միասին այցելել են Բաթումի տեսարժան վայրեր։ Շուտով երիտասարդը որոշել է Տանյային ցույց տալ իր հայրենիքը։ Հենց այդպես է սկսվել Վրաստանն ու Հայաստանը իրար կապող ռոմանտիկ պատմությունը։
«Առաջին հերթին մենք գնացինք Գեղարդ վանական համալիր, և հենց այդ պահից ես սկսեցի սիրահարվել Հայաստանին։ Աներևակայելի է, այդ պատերն ու խաչքարերը մի քանի հազար տարեկան են։ Որքա՜ն հիշողություն է թաքնված ժայռերում, որոնք պահպանում են Գեղարդը և Գողթ գետը», – ասում է Տատյանան։
Խոստովանում է, որ Գեղարդից բացի, իրեն ցնցել է Խոր Վիրապը։
«Իջա զնդան, որտեղ երկար տարիներ ապրել է Գրիգոր Լուսավորիչը, հետո հիացա Արարատի տեսարանով։ Տաթևի վանք հասա աշխարհի ամենաերկար ճոպանուղիով։ Անցա կիրճերի, գյուղերի ու գետակների վրայով։ Խցիկում հետս բազմաթիվ օտարերկրացիներ կային` ճապոնացիներ, եվրոպացիներ և ամերիկացիներ... Հիացմունքը համընդհանուր էր», – հիշում է նա։
Տանյան հասցրել է լինել Հայաստանի բազմաթիվ գողտրիկ անկյուններում. այցելել է հոգևոր կենտրոն` Էջմիածին, Սևանավանքից վայելել Սևանա լճի գեղեցկությունը, բարձրացել երևանյան Կասկադ, հիացել Հանրապետության հրապարակի երգող շատրվաններով։
«Վերջերս այցելեցի ոչ այդքան հայտնի մի վայր, ծանոթացա վարպետ Լևոնի պատմությանը, որը 23 տարի շարունակ թանգարան է ստեղծել իր նկուղում», – պատմում է նա։
Խոսքը Առինջ գյուղի բնակիչ, լուսահոգի Լևոն Առաքելյանի մասին է։ Նա իր տան մառանում ստորգետնյա թանգարան է փորել։ Քարանձավի խորությունը 21 մետր է։ Այնտեղ յոթ սենյակ կա, որոնք իրար են միանում աստիճաններով ու միջանցքներով։
«Ընկերներս հարցնում են` ինչպե՞ս է դա արել, ես էլ հաճույքով պատմում եմ այդ հրաշքի մասին», – ասում է Տատյանան։
Հասցրել է գնահատել նաև հայկական խոհանոցը։ Այժմ սիրելի ճաշատեսակներից են թփով տոլման, քյուֆթան, խորովածը։ Շատ է սիրել նաև հայկական գաթան։
«Հայաստանը ջերմ, գեղեցիկ ու հյուրընկալ երկիր է։ Ես հաճույքով եմ գալիս Երևան և ինձ զգում եմ ինչպես տանը», – խոստովանում է նա։
Տանյան ծրագրում է շուտով տեղափոխվել Երևան։ Ի դեպ, աշխատանքի տեսանկյունից տեղափոխությունը խնդիր չէ, քանի որ մասնագիտությամբ ինտերնետ–մարքետոլոգ է։ Հիմա անհամբերությամբ սպասում է գարնանն ու ամռանը, որովհետև պատրաստվում է Հայաստանի հետ ծանոթացնել իր ուրալցի ընկերներին։
Առայժմ կոնկրետ ծրագրեր չի կառուցում, բայց թաքուն երազում է զբոսաշրջային ոլորտում ներգրավվելու մասին, որպեսզի Հայաստանի տեսարժան վայրերը ցույց տա հայրենակիցներին և նրանց համար էլ բացահայտի մեր երկրի գեղեցկությունն ու գաղտնիքները։