«Գիրք չի կարդում...». ի՞նչ պետք է անի ծնողը, որպեսզի երեխան սմարթֆոնը փոխարինի գրքով

Ծնողներից շատերը բողոքում են, որ իրենց երեխաները գիրք չեն կարդում։ Խնդիրը սրվում է հատկապես պատանեկան տարիքի երեխաների դեպքում, այնինչ պարզվում է, որ այդ հարցը լուծելու պարզ տարբերակներ կան։
Sputnik

ԵՐԵՎԱՆ, 7 հուլիսի – Sputnik, Լուիզա Սարգսյան. Երեխաս գիրք չի կարդում, ամբողջ օրը կպած է համակարգչին կամ սմարթֆոնին։ Այս արտահայտությունը, թերևս, ծանոթ է ծնողներից շատերին։ Արմինեն նրանցից մեկն է, որի տղան 13 տարեկան է ու միայն պարտադրանքով է գիրք կարդում։

«Բոլոր հնարավոր տարբերակները փորձել եմ` խնդրել, համոզել, գրքով հրապուրել, ստիպել, բայց օգուտ չկա։ Չի սիրում կարդալ, ու վերջ»,– բողոքում է նա։

Խնդրի «հետքերը» գտնելու համար գնացինք գրախանութ. գուցե պատանեկան գրականության պակաս կա՞։

Ինչպես ավստրիացի դասախոսը 2 շաբաթ ապրեց Բանգլադեշում, մնաց Հայաստանում ու սովորեց հայերեն

Գրախանութի աշխատակիցը մեզ վստահեցրեց, որ այսօրվա երիտասարդությունը շա՛տ հետաքրքրված է ընթերցանությամբ և նախընտրում է ինչպես հայ, այնպես էլ այլազգի հեղինակների գրքերը։ Նրա խոսքով` կարդում են և՛ դրամա, և՛ մելոդրամա, և՛ դետեկտիվ։ Հակվածությունն ավելի մեծ է ժամանակակից գրականության նկատմամբ։ 

Ստացվում է` ծնողներն իզո՞ւր են բողոքում։

Որոշեցինք լսել նաև մանկավարժի կարծիքը։ Դպրոցում հայոց լեզու և գրականություն դասավանդող Արսեն Վարդանյանը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նշեց` ճիշտ չէ ասել, որ բոլոր երեխաները չեն կարդում։

«Կան շատ ընթերցասեր երեխաներ, որոնք, չնայած ժամանակակից տեխնիկաների գայթակղությանը, հաճույքով են ընթերցում»,– ասաց նա` միաժամանակ նշելով, որ ընթերցասիրության նվազման միտում, իհարկե, կա։

Մանկավարժի կարծիքով` դրա պատճառը մեր մանկապատանեկան գրականության աղքատիկ լինելն է. երեխաներին առաջարկելու շատ բան չունենք, իսկ նրանք հետաքրքրասեր են։

Ամեն գիրք իր ճակատագիրն ունի. ինչպես համազգային աղետից փրկված ձեռագրերը հասան Հայաստան

«Դասական հեղինակների որոշ ստեղծագործություններ երեխաներն ուսումնասիրում են դպրոցական ծրագրի շրջանակում: Չէի ասի, թե շատ հիացած են մեր գրականությամբ: Մենք շատ մեծ բաց ունենք պատանեկան, արկածային, գիտաֆանտաստիկ ժանրերում: Պետք է համաշխարհային գրականության մանկապատանեկան շարքից թարգմանվեն ժամանակակից և հետաքրքիր գրքեր և հրամցվեն պատանի ընթերցողին»,– ասաց Վարդանյանը։

Նրա խոսքով` շատ կարևոր է նաև ուսուցիչների և ծնողների վերաբերմունքը ընթերցանության խրախուսման գործում: Պարտադրանքով ընթերցումը ոչ մի գեղագիտական հաճույք չի պարգևի երեխային: Պետք է սովորեցնել գիրք ընթերցելու, հետաքրքրությունները բավարարելու, ժամանակը կառավարելու հմտություններ։

Վարդանյանի մանկավարժական փորձը ցույց է տվել, որ գրքով հրապուրելու արդյունավետ միջոցներից մեկը երեխայի հետ գրախանութ գնալն է, որտեղ նա կկարողանա ինքնուրույն գրքեր ընտրել ու գնել։

Բայց որպեսզի գրքի հանդեպ սեր արթնանա, պետք է դպրոցներում կազմակերպվեն ասմունքի, արտահայտիչ ընթերցանության փառատոներ, գիրք նվիրելու օրն էլ շատ ավելի շուքով նշվի: Այսպիսի փոքրիկ քայլերից հետո ծնողներից շատերն այլևս չեն ասի` երեխաս գիրք չի կարդում։