ՆԱՏՕ-ի ներկայությունը Սև ծովում և Վրաստանում լավ բան չի բերի Հայաստանին․ Հարությունով

Ռազմական փորձագետը կարծում է, որ ՆԱՏՕ-ի և Վրաստանի ուժեղացված համագործակցությունն ամեն դեպքում բարդություններ է ստեղծելու Հայաստանի համար։
Sputnik

ԵՐԵՎԱՆ, 7 ապրիլի — Sputnik, Աշոտ Սաֆարյան․ Սևծովյան ավազանում և Հարավային Կովկասում ՆԱՏՕ-ի ներկայության մեծացումը ոչ մի լավ բան չի վկայում Հայաստանի համար, այն կբարդացնի ուժի կենտրոնների միջև Երևանի դիվանագիտական մանևրի հնարավորությունները։

ԱՄՆ-ի «կործանիչ» շանտաժը․ ինչո՞վ կավարտվի Անկարայի ու Վաշինգտոնի նյարդերի խաղը

Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց փորձագետ Դավիթ Հարությունովը։

Վաշինգտոնի հանդիպման ժամանակ ՆԱՏՕ-ի երկրների ԱԳՆ ղեկավարները  հավանություն են տվել Ուկրաինայի և Վրաստանի հետ ռազմական համագործակցությունն ուժեղացնելու միջոցների փաթեթին։ Այդ միջոցների նպատակն է «ռուսական սպառնալիքի դեմ պայքարը»։ Մոսկվայում արդեն արձագանքել են դաշինքի գործողություններին։ Մասնավորապես ԱԳ փոխնախարար Գրիգորի Կարասինը նշել է, որ ՆԱՏՕ-ի ռազմական ակտիվության աճը Վրաստանը վերածում է Կովկասում լարվածության յուրահատուկ ռազմադաշտի։

ԱՄՆ–ի զինվորականները վերադառնում են սառը պատերազմի մարտավարությանը. ԶԼՄ

Նրա խոսքով՝ սևծովյան ավազանի գործընթացներն անմիջական ազդեցություն չեն ունենում Հայաստանի վրա, քանի որ Երևանը շարունակում է պահպանել Ռուսաստանի հետ առաջնային ռազմական համագործակցությունը։ Բայց Վրաստանի հետ ՆԱՏՕ-ի համագործակցության ուժեղացումն ամեն դեպքում որոշ բարդություններ է ստեղծում Հայաստանի համար, կարծում է փորձագետը։ ՆԱՏՕ-ի ակտիվությունը վրացական ուղղությամբ հանգեցնում է լարվածության լրացուցիչ աճի մի կողմից Բրյուսելի և Մոսկվայի միջև, մյուս կողմից՝ Թբիլիսիի և Մոսկվայի։ Վրաստանն անմիջականորեն սահմանակից է Հայաստանին, հյուսիսային հարևանի հետ հարաբերությունները կենսական նշանակություն ունեն Երևանի համար, միաժամանակ Ռուսաստանը Հայաստանի ռազմաքաղաքական դաշնակիցն է։

Թրամփին վատություն անել և սուրբ Սոֆիան վերածել մզկիթի. Էրդողանն իր ամպլուայի մեջ է

«Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը նախկինի նման կառուցվում է կոմպլեմենտարության սկզբունքի վրա։ Մի կողմից փորձ է արվում պահպանել Ռուսաստանի հետ ռազմական դաշինքը, մյուս կողմից Երևանը շահագրգռված է ՆԱՏՕ-ի հետ ինչ-որ կապեր պահպանելու մեջ՝ պաշտպանական ծրագրերի իրագործման նպատակով։ Իհարկե, դրանք նշանակալիությամբ չեն կարող համեմատվել ռուսական գործոնի հետ։ Հիմա նման աճող լարվածության պայմաններում Հայաստանի համար ավելի բարդ կլինի մանևրելը», - հավելեց Հարությունովը։

Նա չի բացառում, որ որոշակի պահի Հայաստանը կարող է կանգնել ընտրության առջև։ Նման միտման որոշակի նախանշաններ կարելի է տեսնել Հայաստանի կողմից Սիրիա մարդասիրական առաքելություն ուղարկելու վերաբերյալ ԱՄՆ-ի արձագանքի մեջ։

«Իրականում». ԱՄՆ-ն Սիրիայում նոր պատերազմ է հրահրում, որպեսզի պարտության հետ չհամակերպվի

«Եթե Ռուսաստանի և Արևմուտքի միջև առճակատումը Մերձավոր Արևելքից տեղափոխվի Վրաստան, ինչպես դա եղավ 2008թ-ին, ապա նման սցենարը խնդիրներ կստեղծի մեր երկրի համար։ Դա կհանգեցնի այն արտաքին քաղաքական մոդելի ճգնաժամին, որը Հայաստանն իրագործում է 2000-ականների սկզբից», - ասաց նա։

Հարությունովը կարծում է, որ այդ մոդելը շատ թե քիչ արդյունավետ է եղել Ռուսաստանի և Արևմուտքի չափավոր հարաբերությունների դեպքում։

Նրա կարծիքով՝ այդ պայմաններում Հայաստանին փրկում է այն, որ ուժի կենտրոնների համար նրա նշանակությունն այդքան մեծ չէ։ Առայժմ Երևանը աշխարհաքաղաքական «ստվերում» է, հարկ չկա սպասել, որ նրա վրա կոշտ ճնշում կգործադրվի։