Անկասկած, շաբաթվա գլխավոր ֆինանսատնտեսական նորությունն ակտիվ շրջանառված այն տեղեկությունն է, որ նախկին նախագահ Սերժ Սարգսյանի եղբայր Ալեքսանդր Սարգսյանը 18,5 միլիոն դոլար է տվել պետությանը:
Հետաքրքրեցին ձևակերպումները:
Օրինակ, նշվում է, որ Ալեքսանդր Սարգսյանի նկատմամբ հարուցված տարբեր քրեական գործերի և քննչական գործողություների ժամանակահատվածում վերջինս կամավոր անհատույց փոխանցել է պետությանը 18,5 մլն դոլարին համարժեք գումար: Նույնը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում հաստատեց ՀՀ վարչապետի մամուլի քարտուղար Վլադիմիր Կարապետյանը:
Հարց է ծագում՝ ի՞նչ ասել է կամավոր, անհատույց: Որպես ի՞նչ է ձևակերպվել այդ գումարը՝ բարեգործությո՞ւն, վնասի փոխհատուցո՞ւմ, նվիրատվությո՞ւն. ի՞նչ:
Մեկը ասում է՝ փոխհատուցում վերը ակնարկված գործերի շրջանակում: Այդ դեպքում ի՞նչ անհատույցի մասին է խոսքը: Առավել ևս՝ ի՞նչ կամավոր: Եթե փոխհատուցում է, ապա փոխհատուցման կամավորն ու դժկամաբա՞րը որն է: Եթե բռնագանձում է, ի՞նչ կապ ունի անհատույցը:
Ի՞նչ է, Պանիկովսկի՞ն է հետապնդել ու «տու՛ր ինձ միլիոն, տու՛ր ինձ միլիոն» ասելով համոզել:
Մի խոսքով, ուրիշ հարցեր էլ կան: Իսկ ո՞ւր են ուղղվել այդ գումարները, որ երևի արդեն անցել են ՀՀ պետական բյուջե կամ գանձապետարանի տրամադրության տակ: Ցանկալի կլիներ լսել, թե 18,5 միլիոնն ինչ ծախսերի է ուղղվել, այսպես ասած՝ հաշվետվողականության համար:
Պարզվում է՝ «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության ղեկավար Էդմոն Մարուքյանն էլ հարցեր ունի: Մոտավորապես նույն հարցերը, որ լրագրողների ներկայությամբ բարձրաձայնեց, թե՝ դատարա՞նն է բռնագանձել, պետք է իմանանք, չէ՞: Մոտեցումն այն է, որ՝ հա, լավ է, ողջունելի է, որ գումար է վերադարձվել (վերադարձվե՞լ է, թե՞ փոխանցվել, չէ՞ որ դա էլ դեռ պիտի ճշտվի), բայց, պետք է նաև համընդգրկուն թափանցիկություն լինի այդ գումարային հարցի և գումարային շարժի հետ կապված:
Շարունակությունն ավելի հետաքրքիր է:
Էդմոն Մարուքյանը նաև նշեց, որ ինքն օրինակ Գագիկ Խաչատրյանին (ՊԵԿ նախկին ղեկավար, ֆինանսների նախկին նախարար) կների, եթե նա 1 միլիարդ դոլար վերադարձնի պետական բյուջե: Դրանից պակաս գումարով խորհրդարանական ընդդիմության ներկայացուցիչը նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյային ներել չի կամենում:
Մի խոսքով, տուր միլիարդ, երկնագույն եզրաշերտերով, գիտեք թե՝ ինչի մեջ դրված: Թե չէ՝ ներում-բեկում չկա:
Մի ժամանակ այդպիսի հեռուստախաղ կար: Մեղեդի էին գուշակում: Մի տեսակ այդ խաղը հիշեցրեց, մի փոքր փոխված ձևակերպմամբ: Ես այս նախկին պաշտոնյային կներեմ 1 միլիարդից: Մյուս խաղացողը՝ ես կներեմ կես միլիարդից, երրորդը՝ ես կներեմ 250 միլիոնով:
«Ներեցինք»,-հայտարարում է հանդիսավարը: «Դե կներեք»,-վրա է բերում հանդիսատեսը: