Հոլովակի տեքստը կառուցված է արժանիքները հերքելու սկզբունքով, ինչին հակադարձում են կադրերը։
«Չարժե մեկնել Հայաստան, այն անգույն երկիր է, այնտեղ նայելու բան չկա։ Հայաստանը չունի հարուստ պատմություն, գինեգործության մշակույթ կամ համեղ խոհանոց», – ասվում է լուսագրերում։
Սակայն կադրերի ֆոնին, որոնք հակասում են տեքստի պնդումներին, ակնհայտ է դառնում, որ հեղինակն ընտրել է այդ հնարքը դրական ազդեցությունն ուժեղացնելու համար։
Վերջում բլոգերը գրում է. «Պետք չէ մեկնել Հայաստան, հետո պատմելու շատ բան կունենաք»։