Պիպոյանի խոսքով` ժողովուրդը դեռ չունի այն իրավագիտակցության մակարդակը, որպեսզի հասկանա` ինչով է տարբերվում թթվասերը թթվասերային արտադրանքից, կաթնաշոռը` կաթնաշոռային արտադրանքից, կամ հասկանա, որ վերամշակված կաթը դա կաթի փոշուց պատրաստված կաթն է։
Փորձագետը կարծում է` վաղուց ժամանակն է, որ լինի էքստրա կատեգորիայի, առաջին և երկրորդ կարգի մթերք, ինչպես եվրոպական շատ երկրներում։
«Բայց երբ մենք` սպառողներս, մոտենանք տաղավարին, հասկանանք, որ կա պատշաճ մակնշում։ Բոլորս հասկանում ենք, որ եթե գնանք միս առնելու, տեղական միսը պիտի առնենք ավելի թանկ, քան դրսից ներկրված սառեցված միսը»,– նշում է փորձագետը։
Պիպոյանն անդրադառնում է վերամշակված սննդի ոլորտին։ Նա համարում է, որ սպառողը պետք է ունենա համապատասխան գործիքակազմ` որոշելու համար, թե ինչ մթերք է ուզում գնել։
«Թող ես որոշեմ` գնում եմ սոյայով երշիկ առնելու, որը, օրինակ, արժի 2500 դրամ, թե՞ թարմ մսից պատրաստված նրբերշիկ, որի մեկ կիլոգրամն արժի 7000 դրամ։ Թվում է, թե դա հիմա էլ կա։ Բայց ոչ։ Հիմա խնդիրն այն է, որ հաշվի առնելով համապատասխան մակնշումների բացակայությունը` լավ արտադրողը նույն շուկայում ստիպված է մրցակցել այն արտադրողի հետ, որն անբարեխիղճ պայմաններում է արտադրում և իրացնում իր արտադրանքը»,– ասում է նա։