ԵՐԵՎԱՆ, 26 մայիսի — Sputnik, Անի Լիպարիտյան. Մեծ և բազմազգ քաղաքում շատ հեշտ է յուրային դառնալ այլ ազգությունների ներկայացուցիչների շարքում, բոլորից ինչ-որ բան ես վերցնում։ Այս մասին ասաց «Ստրանա FM» հեռուստառադիոալիքի ծրագրերի տնօրեն Դանիլ Զյունևը՝ Sputnik Արմենիայի հարցերին պատասխանելով «Ռուսական արտասահման» համաժողովի ընթացքում, որը կազմակերպվել էր Սանկտ Պետերբուրգում։
Հրեա Դանիլ Զյունևը մեծացել է Ղազախստանում և ամբողջ կյանքի ընթացքում շփվել տարբեր ազգությունների մարդկանց հետ։
«Իմ հայ հարևանն ասում էր. «Քո կյանքում ամեն ինչ հեշտ կլինի։ Դու միջազգային սրիկա ես։ Հայի հետ հայ ես, հրեայի հետ՝ հրեա, ղազախների՝ ղազախ»։ Բանն այն է, որ ես մեծացել եմ Ղազախստանում», — ասել է խոսնակը։
Զարմանալի հարևաններ
Նրա տան մոտ ապրել են ադրբեջանցիները, հարևան շենքում՝ հայերը, պարբերաբար հիշել են, որ իրենց միջև «մի թեթև» թշնամություն կա։
Զյունևը պատմեց, որ բակի մյուս երեխաները ստիպված էին լինում բաժանել նրանց, բայց ամեն ինչ բարեհաջող ավարտ էր ունենում։
«Ծեծկռտուքից հետո մեզ կերակրում էին մեր ծնողները, որոնք բռնում էին փողոցում։ Երբ մայրս դուրս էր գալիս պատշգամբ և ասում` երեխաներ, եկեք ուտելու, միայն ինձ չէր կանչում։ Իսկ այդ պահին մեկ այլ տնից դուրս էր գալիս Գայանեն և ասում. «Իննա ջան, ես արդեն կերակրել եմ նրանց»»,- պատմեց Սանկտ Պետերբուրգի «Ստրանա FM»-ի ծրագրային տնօրենը։
Զյունևը վստահ է, որ բազմազգ երկիրը կամ քաղաքն ազդում է անձի ձևավորման վրա։
Նա նշեց, որ Սանկտ Պետերբուրգի բնակիչների մեծ մասը եկվորներ են։ «Դուք հարցնում եք, թե ինչպես ենք հաղորդավարներ ընտրում։ Մարդը պետք է ծանոթ լինի տեղի խոսելաձևին», — ասաց Sputnik Արմենիայի զրուցակիցը։
Նույնիսկ եթե ձեր հաղորդավարն ակցենտով է խոսում, ապա պետք է կարողանաք արդարացնել այդ հանգամանքը, կարծում է Զյունևը՝ բերելով «զուտ հայկական օրինակ»։ Օրինակ` շքեղ սեղան է գցած, դրված են ազգային խոհանոցի ճաշատեսակներ, պանիր, կանաչի, լավաշ, բայց հանկարծ բերում են ռուսական կարկանդակներ։ Հասկանալի է, որ պետք է մարդկանց բացատրել, թե ինչի համար է նման «ոչ ստանդարտ» որոշում ընդունվել։
«Մռայլ և մոլորված»
Զյունևը պատմեց, որ շատ տարիներ առաջ Ղազախստանում Ուրախների և հնարամիտների թիմ է եղել («Մռայլների և մոլորվածների» ակումբը), որի անդամների կեսը հայեր են եղել, իսկ ինքը` ավագը։
«Իմ անունն արդեն չէին տալիս։ Ինձ համար ուրիշ անուն ու ազգանուն էին հորինել՝ Դանիել Ցոլակովիչ Զավենյան։ Երբ մենք շրջում էինք երկրում, հասկացանք, որ մեզ մոտ խնդիր է ծագել։ Ո՞վ է «տնական» հայը։ Նա քմահաճ է, և ամեն ինչ չէ, որ կարող է ուտել։ Ուստի հայ տղամարդիկ վաղ են ամուսնանում, քանի որ նրանք ուզում են, որ իրենց համեղ կերակրեն», — հումորով ասաց Զյունևը։
Պատմելով իր «հայկական անցյալի» մասին՝ մեր զրուցակիցը նշեց, որ հայերի մեջ շատ բան է զարմացնում։ Օրինակ` երբ ինքնաթիռի մեջ ես, և հանկարծ ինչ-որ երեխա է սկսում լացել, ապա նկատում ես, որ այլ ազգությունների ներկայացուցիչներին դա սկսում է նյարդայնացնել։
«Իսկ հայկական չվերթի ժամանակ, եթե երեխա է լալիս, ապա վերջ, նրան շարքից շարք են տանում, սկսում են հանգստացնել, նրա համար «ջան-ջան» են երգում։ Ամենաբարդ իրավիճակներում բոլորի մոտ պանիր, լավաշ, կանաչի ու կոնյակ է գտնվում», — ավելացրեց նա։
Հայերի առանձնահատկություններից մեկն էլ այն է, թե ինչպես են բոլորով ինչ-որ թեմա քննարկում։
«Եթե նրանք ինչ-որ բան են քննարկում, ապա դա տևում է երկար, բարձր ու ծիծաղելի»,- ասաց Զյունևը։
Յուրայինների մեջ օտար
Հայերն ամենուրեք փնտրում են ազգակիցների, այդ հարցում Զյունևը բազմաթիվ անգամ է համոզվել։
«Կգտնվի մեկը, ով կասի. «Ցավդ տանեմ, դու գիտե՞ս, որ Քրիշտիանու Ռոնալդուն կիսով չափ հայ է»։ Եվ իսկույն կհանի թերթը, ցույց կտա հոդվածը և կապացուցի, որ ֆուտբոլիստի մայրը ծնվել է Երևանում», — ասաց նա։
Նրա խոսքով՝ շատ զավեշտալի է հետևել, թե ինչպես են շփվում վրացիները և հայերը, հատկապես, երբ քննարկում են երկու ժողովուրդների այբուբենի հարցը։
«Ժողովուրդն ասում է, որ Մեսրոպ Մաշտոցը սկզբում ստեղծել է հայերի այբուբենը, հետո տառերը շրջել է, ու ստացվել է վրացական այբուբենը», — ծիծաղում է Զյունևը։
Ինչ վերաբերում է ՈՒՀԱ թիմին, որի կազմում շատ հայեր են եղել, ապա այն կազմալուծվել է, քանի որ մասնակիցները հասկացել են՝ նրանց պետք չէ մեծ ՈՒՀԱ-ն։ Հետագայում Զյունևը և թիմի մյուս անդամները զբաղվել են իրենց գործերով։