ԵՐԵՎԱՆ, 23 ապրիլի — Sputnik. ՀՀ վարչապետ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի մասին Ռուսաստանից առաջին արձագանքները, կարծիքներն ու կանխատեսումներն են հնչում։
Վարչապետ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը ոչ մի կերպ չի անդրադառնա Երևանի ու Մոսկվայի հարաբերությունների վրա։ Դա զուտ Հայաստանի ներքին գործն է, ընդ որում` ներկայիս ցույցերի զանգվածային բնույթը պայմանավորված է նրանով, որ մարդիկ հոգնել էին կոնկրետ երկրի ղեկավարից։ Այս կարծիքն է հայտնել Նորագույն պետությունների միջազգային ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսեյ Մարտինովը։
«Դա ոչ մի կերպ չի անդրադառնա Մոսկվայի հետ հարաբերությունների վրա։ Այդ ամենը Հայաստանի Հանրապետության ներքին գործն է, նկատի ունեմ ընդդիմության ելույթները, վարչապետի հրաժարականի պահանջը», — ՌԻԱ Նովոստիին ասել է Մարտինովը։
Նրա հետ համաձայն են նաև Ռւսաստանի պետական Դումայի պատգամավորները։
Պետդումայի ԱՊՀ հարցերով հանձնաժողովի նախագահ Լեոնիդ Կալաշնիկովը կարծում է, որ վարչապետի պաշտոնից Սերժ Սարգսյանի հեռանալուց հետո Հայաստանը կշարունակի պահպանել իր կողմնորոշումը դեպի Ռուսաստանը։
«Բոլորը հասկանում են, որ աշխարհաքաղաքական առումով Ռուսաստանին ու Հայաստանին շատ բան է միավորում, ու ոչ ոք այդ կապը չի խզելու։ Մյուս կողմից էլ` տնտեսապես գրագետ վարչապետ կգա», — ասել է նա այսօր։
Կալաշնիրկովը կարծում է` որպես Հայաստանի վարչապետ կարող են ընտրել հնարավորինս ապաքաղաքականացված թեկնածուի։
Դաշնության խորհրդի անդամ Սերգեյ Ցեկովը համոզված է, որ Հայաստանի ու Ռուսաստանի համագործակցությունը կպահպանվի։ Հայկական հասարակությունը «հասկանում է, որ Ռուսաստանը Երևանի հավերժ ու վստահելի բարեկամն է», —ասաց նա։
Ցեկովը կարծում է, որ ԵԱՏՄ-ի շրջանակում Հայաստանի ու Ռուսաստանի բազմակողմանի ու կառուցողական համագործակցությունը կշարունակվի։
«Չի բացառվում, որ Հայաստանը ԵՄ-ի ու Արևելքի հետ համագործակցելու տարբերակներ է փնտրում, սակայն դա չի վնասում Եվրասիական տնտեսական միությանը», — կարծում է ռուս սենատորը։
Հիշեցնենք` Երևանում 10 օր տևած բողոքի ակցիաներից հետո ՀՀ վարչապետ Սերժ Սարգսյանը հրաժարական տվեց։ Տասնյակ հազարավոր մարդիկ ցույցերի էին դուրս եկել` բողոքելով Սերժ Սարգսյանի իշխանության երկարացման դեմ (2008 թվականից նա ղեկավարում էր երկիրը որպես նախագահ, իսկ ապրիլի 17-ին խորհրդարանն ընտրել էր նրան որպես վարչապետ ու պետության փաստացի ղեկավար)։