ԵՐԵՎԱՆ, 4 նոյեմբերի – Sputnik. ՀՀ իշխանությունն Արցախը դատարկեց ու սկուտեղի վրա դրված տվեց Ադրբեջանին, այժմ «Խաղաղության խաչմերուկի» անվան տակ սկուտեղի վրա դրված է Հայաստանը։ Ֆեյսբուքյան ուղիղ եթերում այս հայտարարությունն արեց ՀՀ նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանը։
«Վերջերս շրջանառության մեջ է դրվել մի նոր գաղափար՝ «Խաղաղության խաչմերուկ», արտաքին գործերի նախարարն էլ ասել է, որ շուտով կարող ենք լավ լուր ստանալ հայ-թուրքական սահմանի բացման հետ կապված։ Հարց է ծագում, թե այս բոլորը ինչի հաշվին է արվելու, ինչի հաշվին է լինելու խաղաղություն, բացվելու հայ-թուրքական սահմանը։ Ի հաշիվ նրա, որ Արցախը դատարկել ենք ու սկուտեղի վրա նվիրել Ադրբեջանի՞ն, որ միգուցե միջանցք կտա՞նք Թուրքիային ու Ադրբեջանին, կտա՞նք անկլավներ, որ կհյուրընկալե՞նք 100 հազար ադրբեջանցի, ի հաշիվ նրա, որ Սահմանադրության ինչ-որ դրույթնե՞ր կփոխենք, Ցեղասպանությունը կմոռանանք»,- ասաց Օսկանյանը։
Նրա խոսքով՝ այս ողջ ընթացքում դիվանագիտական անմեղսունակություն ցուցաբերելով` ՀՀ իշխանությունները չեն իմացել, թե ինչ են անում, հիմա էլ ուղտի ականջում քնած են։
«Այժմ սկուտեղի վրա դրված է Հայաստանը, բայց դեռ չգիտեն, թե ում են նվիրելու։ Դա է «Խաղաղության խաչմերուկը»։ Եթե այսպես շարունակեն, շատ հնարավոր է, որ ոչ մի արցախցի չկարողանա վերադառնալ իր հայրենիք, բայց ինչ-որ պահի տեսնենք, որ անկլավներ են տվել Ադրբեջանին, հյուրընկալել ենք 100000-ից ավելի ադրբեջանցիների»,- նշեց Օսկանյանը։
Օսկանյանն ընդգծեց` խաղաղության ամենամեծ գրավականը կլինի, եթե Ադրբեջանը համաձայնի, որ արցախահայերը վերադառնան իրենց տները միջազգային ինչ–որ երաշխիքներով, թեկուզև ինչ–որ աստիճանով կարողանան իրենց ինքնավարությունը, իրենց անվտանգությունը ապահովել։
«Դա կլինի ամենամեծ քննությունը Ադրբեջանի ու Թուրքիայի համար, եթե իրենք իրոք ուզում են խաղաղություն, այ դա կլինի «խաղաղության խաչմերուկ»»,-ասաց Օսկանյանը։
Նրա խոսքով՝ այժմ աշխարհը պատրաստ է մեզ աջակցել, որ արցախահայությունը վերադառնա իրենց տները։ Նրանք միջազգային օրենքի շրջանակում ունեն այդ իրավունքը։
Հիշեցնենք` Վրաստանում «Մետաքսի ճանապարհ» համաժողովում ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն առաջարկել էր «Խաղաղության խաչմերուկ» նախագիծ իրականացնել տարածաշրջանում։ Նա ընդգծել էր, որ դրանով արձանագրվում է հետևյալը` կողմերից յուրաքանչյուրն իր տարածքում ապահովում է սահմանային և մաքսային հսկողություն։ Բացի դրանից, կողմերից յուրաքանչյուրն ապահովում է նաև կոմունիկացիաների անվտանգությունը (խոսքը խողովակաշարերի, մալուխների, ճանապարհների, ավիահաղորդակցության ուղիների մասին է), ինչպես նաև բեռների անվտանգ անցումը։