Ալեքսանդր Խրոլենկո, ռազմական վերլուծաբան
Ռուսաստանում ներկայացրել են նոր սերնդի «Լանցետ» կամիկաձե ԱԹՍ–ն, և դեռ բոլորը չէ, որ գիտակցել են այս զենքի հեղափոխական բնույթը։ Արհեստական բանականության տարրերով և հակառակորդի ՌԷՊ–ին և ՀՕՊ–ին հակազդելու համակարգերով անտեսանելի հարվածային դրոնների խումբը կարող է արմատապես փոխել ցամաքային գործողությունների մարտավարությունը` դառնալով ևս մեկ «պատերազմի աստված» այն էլ ոչ միայն ռազմական հատուկ գործողությունների գոտում։
«Լանցետի» զինամթերքներն արտադրող լեգենդար ձեռնարկությունը («Կալաշնիկով» կոնցեռնի կազմում է) հուլիսի 16-ին ներկայացրեց անօդաչուների հաջորդ սերունդը` ծալվող թևով «Իզդելիե 53»–ը։ Գաղտնիությունը պահելով նոր «Լանցետն» ամբողջությամբ չցուցադրեցին, այլ միայն արձակման կայանքը, որը նախատեսված է խմբային հարված հասցնելու համար։ «Իզդելիե 53»–ը ևս կարելի է անհատական բեռնարկղից արձակել։
«Լանցետների» գլխավոր հրահանգիչ Ալեքսանդր Զախարովն ընդգծել է նոր սարքի հիմնական առանձնահատկությունները` ինքնավար ռեժիմում կիրառման դյուրինություն և կայունություն հակառակորդի ռադիոէլեկտրոնային պայքարի միջոցների ազդեցությանը։ Նոր սերնդի դրոնների խումբը գրոհի համար օբյեկտները որոշում է ավտոմատացված ռեժիմով։ «Լանցետը» կարող է պարզել տարբեր աղբյուրների (օբյեկտների) կոորդինատները, հենց դրանով այն էապես տարբերվում է արտասահմանյան անալոգներից, որոնց արբանյակային նավիգացիա է հարկավոր։
X–աձև թևերով սերիական «Լանցետների» երկու հիմնական մոդիֆիկացիաները` 3 և 5 կգ մարտական մասերով, նախկինում արդյունավետ գործել են Սիրիայում և Ուկրաինայում ռազմական հատուկ գործողությունների գոտում։ «Լանցետ-3»–ը բարելավված օպտիկայով է, իսկ ջերմատեսիլի առկայությունը օգնում է դրոնին շուրջօրյա աշխատել։ Տրամաբանական է ենթադրել, որ նոր բարձր ճշգրտության «Իզդելիե 53»–ն ավելի հեռու է թռչում և ավելի ուժեղ հարվածում։
Վիրահատական ճշգրտություն
Ուկրաինայի ռազմական գործողությունների թատերաբեմում ռուսական զորքը տարատեսակ հետախուզական և հարվածային ԱԹՍ-ներ է կիրառում։ Արժանիորեն բոլորից շատ ճանաչում են ստացել «Լանցետները», որոնք հարյուրավոր միլիոն դոլար և եվրո արժողությամբ ավելի քան 400 թիրախ են խոցել։
Ուկրաինական (նատօ-ական) ՀՕՊ-ը գրեթե անզոր է. ռուսական կամիկաձե–անօդաչուները պատրաստված են կոմպոզիտային նյութերից, որոնք գրեթե անտեսանելի են ռադարների համար։ Նոր ԱԹՍ–ներն իրենց բարձր մանևրության հաշվին թռիչքի ժամանակ կարող են թռչնի վարք դրսևորել` շեղելով հակառակորդին, ինչը լրջորեն դժվարացնում է նույնականացնումը, դրանք որսալու հավանականությունն ու բարաժավորող ռազմամթերքի ոչնչացումը։ Նման կամիկաձե անօդաչուների զանգվածային կիրառումը Ուկրաինայի ԶՈւ–ում զգալի կորուստների է հանգեցրել մարտական տեխնիկայի առումով, հատկապես տուժել են արևմտյան արտադրության քարշակող և ինքնագնաց հրետանային կայանքները։
Ռուսական անօդաչու կամիկաձեի կիրառումն ավելի մատչելի է, քան բարձր ճշգրտության արկով հարվածելը։ The Economist պարբերականը հայտնել է, որ «Լանցետը» շուրջ 50 հազար դոլար արժե։ Իսկ դրա թիրախը, օրինակ, ամերիկյան M777 հաուբիցը` 4 մլն դոլար։ NASAMS համալիրի մեկ զենիթային հրթռին արժե 500 հազար դոլար։ Նկատենք, որ Switchblade-600–ի ամերիկյան անալոգը զիջում է բոլոր չափանիշներով, բացառությամբ գնի։
«Լանցետների» սերիական արտադրությունը մեկնարկել է 2020 թվականին, մարտական ակտիվ կիրառում ունեցել 2021 թվականից` Սիրիայում։
ՌԴ կառավարության կողմից հունիսի վերջին հաստատված անօդաչու ավիացիայի զարգացման ռազմավարությունը հարվածային «Լանցետների» և այլ անօդաչուների համար լավատեսական հեռանկարներ է խոստանում 2035 թվականին ընդառաջ` մինչև 200 հազար միավոր արտադրություն։
Բաժանորդագրվեք ռազմական վերլուծաբան Ալեքսանդր Խրոլենկոյի Telegram ալիքին։