Հայկական շուկայում թռչնամսի դեֆիցիտ չկա, ուղղակի Վրաստանից թարմ պաղեցված հավի միս ներկրվեց Հայաստան, իսկ տեղում արտադրվածի զգալի մասը գնաց խորը սառեցման։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում այս մասին ասաց Հայաստանի թռչնաբույծների միության նախագահ Սերգեյ Ստեփանյանը։
Մամուլում լուրեր են շրջանառվում, որ այս օրերին թե՛ սպառողներից, թե՛ տարբեր խանութներից ահազանգեր կան, թե թռչնամսի հայկական շուկայում առկա է տեղական արտադրանքի դեֆիցիտ։ Մյուս կողմից նկատելի է, որ առանձին խանութների վաճառասրահներում հայտնվել է վրացական արտադրության թռչնամիս:
«Վրացական թռչնամսի ներկրումն անհավասար մրցակցային պայմաններ է ստեղծում հայկական շուկայում։ Ընդ որում` հարցը չի վերաբերում խմբաքանակին, այլ ներկրման պայմաններին։ Եթե նախկինում վրացական թռչնամիսը ներկրվում էր խորը սառեցված վիճակում, ապա այժմ Հայաստան է բերվում թարմ պաղեցված վիճակում։ Թռչնաբույծների միությունը պահանջում է, որպեսզի հավաստագրերը նույնականացվեն և թարմացվեն` անցնելով գնահատման համապատասխանեցում»,– նշեց մեր զրուցակիցը։
Նրա տեղեկացմամբ` Թռչնաբույծների միությունը մասնավորապես առաջարկությամբ է հանդես եկել կոնկրետ թարմ պաղեցված թռչնամսի շրջանառության վերաբերյալ։ Առաջարկվել է, որ այդ ապրանքատեսակը լինի պատշաճ փաթեթավորված վիճակում և մակնշված։
Վրացական արտադրության հավի մսի ամբողջ խմբաքանակը, ըստ հավաստագրի, ներկրվել է թարմ պաղեցված վիճակում, սակայն հատով փաթեթավորված չի եղել և սպառման կետերում նույնիսկ վաճառվել է տեղական արտադրանքի փոխարեն, որովհետև չի նշվել ծագումը։ Վերջերս բարձրացված աղմուկից հետո միայն մակնշումն արձանագրվել է։
«Վրաստանից թռչնամսի ներկրում ի սկզբանե նախատեսված չէր։ Բացի դրանից, ներկրված հավի միսը չէր համապատասխանում հավաստագրին, այսինքն` բերվել էր կիսասառեցված վիճակում։ Մենք տևական ժամանակ զբաղվում ենք այդ խնդրով, պարբերաբար դիմում ենք Սննդի անվտանգության տեսչական մարմնին, իսկ վերջերս էլ հարցը քննարկվեց Տնտեսական մրցակցության հանձնաժողովում»,– ասաց Ստեփանյանը։
Ստեփանյանի դիտարկմամբ` տեղական շուկայում մրցակցային պայմաններ կան միայն թարմ պաղեցված թռչնամսի իրացման առումով, երբ կախված սեզոնից` շուկա է հանվում 40-50 հազար տոննա թռչնամիս, որն ամբողջությամբ սպառվում է, քանի որ որակական առումով էլ գերազանցում է ներկրվածին, մինչդեռ վրացական միսը բերվում է ավելի ցածր գնով, բտված վիճակում և գրեթե ինքնարժեքով, ինչից առաջանում է դեմպինգային իրավիճակ։
Ստեփանյանի պնդմամբ` տեղական արտադրողը եթե նույնիսկ շատ չնչին մարժայով է ապրանքը բաց թողնում շուկա, էժան վրացական թռչնամսի գինը գրեթե միշտ ազդեցություն է թողնում ընդհանուր գնագոյացման վրա։