ԵՐԵՎԱՆ, 22 ապրիլի – Sputnik. Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իր տարակուսանքն է արտահայտում այն հարցի առնչությամբ, թե շատերն ասում են՝ նշաձող իջեցնելու պահանջ նախկինում չի եղել: Փաշինյանը կառավարության նիստի մեկնարկից առաջ խոսեց այդ մասին՝ անդրադառնալով իր հայտարարությանը հաջորդած քննարկումներին:
«ԼՂ կարգավորման վերաբերյալ 2016-ին ԵԱՀՄ Մինսկի խմբի համանախագահության ներկայացրած առաջարկությունները ոչ այլ ինչ են, քան նշաձողն իջեցնելու փաստաթուղթ: Այս փաստաթղթի իմաստը ԼՂ կարգավիճակի հետաձգումն էր անորոշ ժամանակով: 2016-ի առաջարկություններում այդպիսի նշաձողի իջեցում էր նաև ԼՂ կարգավիճակի որոշման հարցը միջազգային ատյանների արտապատվիրակելու հարցը: Ընդ որում, այնպիսի ատյանների, որոնք նախկինում դիրքորոշում արտահայտել էին խնդրի մասին Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում»,-ասաց Փաշինյանը:
Նրա խոսքով՝ նշաձող իջեցնելու հորդոր էր ԵԱՀԿ 1996-ի Լիսաբոնյան գագաթաժողովը: Բացի այդ, ըստ վարչապետի, 1999-ի՝ ընդհանուր պետություն ունենալու գաղափարը նույնպես նշաձողն իջեցնելու մասին էր խոսում: Ավելին, 2001-ի քիվեսթյան և 2006-ի մադրիդյան սկզբունքները նույնպես նշաձողն իջեցնելու մասին են խոսում:
«Այն, որ փաստերի նշանակությունը թաքցվել է մեր հանրությունից, չի նշանակում, թե դրանք գոյություն չեն ունեցել: Այն, որ հնարավորինս շատ քարտեր եմ բացում հանրության առաջ, նշանակում է՝ հանրության համար հաշվետու լինելը կարևորում եմ»,-ասաց Փաշինյանը:
Նրա խոսքով՝ հարցի լուծումն իր համար այն է, որ արցախցին ապրի Արցախում և իրեն զգա ղարաբաղցի, արցախցի և հայ: ԼՂ որևէ հանգուցալուծում, ըստ Փաշինյանի, որն այս պայմանները չի ապահովում, ընդունելի չէ իրենց համար:
Վարչապետը հավելեց՝ թույլ չեն տալու ցանկացած սադրիչ հայտարարություններ, որոնք խաղաղության օրակարգից շեղելու են, քանի որ խաղաղության օրակարգն է, որ ապահովելու է ՀՀ-ի և Արցախի ապագան:
Հիշեցնենք` ապրիլի 13–ին ԱԺ–ում ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտնել էր 44–օրյա պատերազմում զոհվածների թիվն ու ասել, որ ընդունել է իր մեղքն ու պատասխանատվությունը պատերազմի ու պարտության համար։ Բայց չի ընդունում ընդդիմության` իրեն հասցեագրած մեղադրանքները` 2020թ–ի նոյեմբերի 9-ից հետո հողերը հանձնելու ու դավաճանության մեջ։
Նա ասել էր, որ իրեն պետք է մեղադրել ոչ թե հողեր հանձնելու, այլ չհանձնելու մեջ։ Նա ասել էր` հնարավոր է` մեղավոր է դրանում, որովհետև 2018-19թթ–ին մեր հանրության առաջ չի կանգնել ու չի հայտարարել, որ մեր բոլոր հեռու ու մոտ բարեկամները մեզանից ակնկալում են, որ մենք այս կամ այն կոնֆիգուրացիայով Ադրբեջանին հանձնենք 7 հայտնի շրջանները և իջեցնենք Արցախի կարգավիճակի համար մեր սահմանած նշաձողը։