ԵՐԵՎԱՆ, 16 ապրիլի – Sputnik, Նանա Մարտիրոսյան. Թբիլիսիի Շոթա Ռուսթավելու անվան օդանավակայանում անմիջապես պարզ է դառնում, որ ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանի այս այցը տարբերվելու է «մինչկորոնավիրուսայիններից»։
Ինչպես և նախկինում, հիմա էլ երկրի ղեկավարին դիմավորելու պաշտոնական արարողություն է կազմակերպված, բայց պատվո պահակախմբի ծառայողների հանդերձանքը նոր բաղկացուցիչ ունի՝ բժշկական դիմակը։ Բժշկական դիմակներով են նաև նախագահին դիմավորող վրացի պաշտոնյանները, միայն թե նրանց պաշտպանիչ միջոցները աչքի են ընկնում կրեատիվությամբ՝ ազգային դրոշների գույներով են։ Դա, հավանաբար, բարեկամության համավարակային նշան է։ Դա նկատում է նաև ինքը՝ Արմեն Սարգսյանը։ Հաճոյախոսություն է անում գաղափարի հեղինակներին և անցնում է պաշտոնական մասին։
Լրագրողներին ուղեկցում են դեպի միկրոավտոբուս, որտեղ վարորդն անմիջապես հայտարարում է․ «Կարանտինը մեզ մոտ խիստ է, դիմակները մի հանեք, եթե մենակ չեք»։ Մեզ նաև զգուշացնում են, որ համավարակի պատճառով Սալոմե Զուրաբիշվիլին ՀՀ նախագահին կդիմավորի Օրբելիանի Պալատի բակում։
Պալատի երկաթե ցանկապատների հետևում հավաքվել են արարողությամբ հետաքրքրված թբիլիսցիները։ Երեխայի ձայն է լսվում՝ ռուսերեն ասում է․ «Մամա, ես էլ եմ իրենց կարմիր համազգեստից ու շունիկից ուզում»։ Միայն այդ պահին ենք նկատում, որ արարողակարգային ծառայության աշխատակիցները դուրս են հանում զինծառայողների շարքերում մոլորված շանը։
Ժամանում են նախագահները՝ դրոշի գույներով պաշտպանիչ դիմակներով։ «Կարգիա» (լավ է),-փսփսում են Հայաստանի դեսպանատան և Վրաստանի նախագահական ապարատի աշխատակցուհիները։ Դիմավորման հանդիսավոր արարողությանը հետևում է նախագահների հանդիպումը, որը գրեթե 2 ժամ է տևում՝ նախատեսված 20 րոպեի փոխարեն։
«Նրանք խոսելու բան ունեն, չէ՞ որ Սարգսյանն ու Զուրաբիշվիլին արդեն շատ տարիներ են ծանոթ, երկուսն էլ դիվանագետ են եղել և հաճախ են հանդիպել տարբեր հարթակներում»,-պատմում են մեզ ՀՀ նախագահի մամուլի ծառայությունից։
Սարգսյանի հաջորդ հանդիպումը, լրագրող-գործընկերների կարծիքով, պակաս պաշտոնական է, բայց առավել պատասխանատու։ Հայաստանի նախագահը հանդիպում է համայն Վրաստանի պատրիարք Իլյա 2-րդին։ Հյուրերի ցանկը առավելագույնս կրճատված է, որպեսզի կրճատվի նրան վարակելու վտանգը․ չէ՞ որ պատրիարքն արդեն 88 տարեկան է։ Նախագահն ու նրա տիկինը ողջունում են պատրիարքին, հարցնում նրա որպիսությունը և ներկայացնում այցի նպատակը։ Զրույցը ջերմ միջավայրում է անցնում։ Սարգսյանը պատրիարքի օրհնությունն է խնդրում, և Իլյա 2-րդը խնդրում է միացնել «Ավե, Մարիա»-ի իր տարբերակի ձայնագրությունը, որը գրել է մի քանի տարի առաջ։ Հայկական պատվիրակության անդամները, այդ թվում՝ նախագահը, հուզված են և զարմացած։
«Դա կախարդական էր և շատ խորհրդանշական, երաժշտությունն իսկապես երկնային էր»,-պատմում է պատվիրակության անդամներից մեկը։
Հաջորդ կետը խորհրդարանն է։ Կարճատև սպասումից հետո նախագահն ու Վրաստանի խորհրդարանի խոսնակ Արչիլ Տալակվաձեն դուրս են գալիս մամուլի ներկայացուցիչների մոտ, Արմեն Սարգսյանը վերջին երկու օրում առաջին անգամ առանց դիմակի է։ Նա մանրակրկիտ հետևում էր Վրաստանում հաստատված բոլոր հակահամաճարակային կանոններին, ներառյալ պարետային ժամի պահպանմանը։
«Շնորհակալություն, որ դիմակը հանելու հնարավորություն տվեցիք, բայց, ցավոք, այսօր հարցեր տալու հնարավորություն չեք ունենա»,-կատակում է նախագահը՝ դիմելով ԶԼՄ-ներին։
Մինչ Սարգսյանը հանդիպում էր Վրաստանի խորհրդարանի խոսնակ Տալակվաձեի հետ, մենք շտապում ենք 13-րդ դարի հայկական Սուրբ Գևորգ եկեղեցին։ Այնտեղ արդեն իսկ հավաքվել են հայ համայնքի ներկայացուցիչները։ Պարբերաբար հնչում է Նինա անունը։ Սև շրջազգեստով աղջիկն է, որը ճարպկորեն պտտվում է հավաքվածների միջև և ծաղիկներ է առաջարկում։
-Որտե՞ղ է Նինան, ես էլ եմ ուզում ծաղիկներ դնել,-կանչում է նոր ժամանած նախագահը։
Նա լրագրողներին պատմում է, որ Վրաստանի մայրաքաղաքի հետ իրեն շատ բան է կապում։ Նախագահը Թբիլիսին համարում է այն քաղաքը, որտեղ հայկական և վրացական մշակույթները կարողացել են միավորվել և միմյանց բազմաթիվ կարևոր հուշարձաններ, տաղանդավոր գործիչներ տալ, էլ ավելի խորացնել երկու երկրների միջև հարաբերությունները։
Բացի այդ, նրա կնոջ՝ Նունե Սարգսյանի ծնողները Վրաստանում են ծնվել։ Նա ինքն էլ լավ ծանոթ է այդ երկրի բազմաթիվ ավանդույթների, կերակրատեսակների և մշակութային ժառանգության հետ։ Ինքը՝ Նունե Սարգսյանը, Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում խոստովանում է, որ շատ է սիրում Թբիլիսին և հատկապես հին շենքերը, որոնք պահպանում են քաղաքի շունչը։ Իսկ փոքր ժամանակ հաճախ է եղել Ախալցխայում՝ տատիկ-պապիկի մոտ, և բազմաթիվ մանկական ջերմ հուշեր Վրաստանի հետ են կապված։
-Վրացական մշակույթը, ավանդույթները, խոհանոցը շատ հարազատ են ինձ։
-Իսկ վրացական կերակրատեսակներ պատրաստել կարո՞ղ եք։
-Սացիվի եմ կարողանում պատրաստել։
-Իսկ վրացերեն սիրելի բառ ունե՞ք։
-Այո, գենացվալե (խմբ․՝ թանկագինս)։