Դժվար է պնդել՝ Հայաստանի իշխանությունները կորոնավիրուսի դեմ պայքարի հարցում շատ ավելի ապաշնորհ են կամ ընդհակառակը՝ ավելի սրտացավ են , քան, ասենք, Նոր Զելանդիայի կառավարությունը։ Որովհետև վերջնական եզրակացության վրա ազդող բազմաթիվ գործոններ կան՝ սկսած բավարար ֆինանսական միջոցների առկայությունից մինչև տվյալ երկրի քաղաքացիների տարրական պարտաճանաչությունը և կարգապահությունը. ախր հենց երեկ մտել եմ դեղատուն՝ դիմակ գնելու, սիրունիկ վաճառողուհին՝ առանց դիմակի։ Ի՞նչ ասես։
Իհարկե, նույնիսկ տարվա եղանակները պետք է հաշվի առնենք, չնայած էս դեպքում էլ անհասկանալի պահեր կան։ Մեզ մոտ ամառային արձակուրդային սեզոնը, որը միշտ նպաստում է հիվանդացության ցուցանիշների վատթարացմանը, դեռ չի էլ սկսվել, բայց վիճակը արդեն քանի շաբաթ է, ինչ լարված է՝ ամեն օր հազարից ավելի մարդ է վարակվում։ Իսկ Ավստրալիայում, ինչպես ամբողջ հարավային կիսագնդում, ամառն ավարտվել է, մինչդեռ իրավիճակի փոփոխությունը նվազագույն է։
Բայց տարբեր երկրների միջև զուգահեռներ անցկացնելու հետ կապված ամենամեծ բարդությունը գիտե՞ք որն է։ Չես հասցնում փաստել, որ այսինչ պետությունը կորոնավիրուսի պայքարի բնագավառում աննախադեպ հաջողություններ է գրանցել, երբ կարդում ես մի լուր, որը վկայում է ճիշտ հակառակի մասին՝ այդ ամենը մի քանի շաբաթ առաջ էր, հիմա իրավիճակը աննախադեպ վատ է։ Չիլին՝ ձեզ օրինակ։
Պարզապես լսեք, թե ինչ է գրում «Լը Մոնդ» ֆրանսիական թերթը Չիլիի մասին։ «Մի քանի շաբաթ շարունակ Չիլին միայն գովասանքի էր արժանանում։ Լատինական Ամերիկայի առաջին պետությունն է, որտեղ մեծ հաջողությամբ զանգվածային պատվաստում է իրականացվել, աշխարհում երրորդն է Իսրայելից և Բրիտանիայից հետո։ «Սա հերոսություն է». հպարտորեն հայտարարում էր առողջապահության նախարարը, երկրի նախագահ Սեբաստյան Պինյերան երկրորդում էր. «Զանգվածային պատվաստումը հույս է տալիս, որ շատ շուտով մենք կվերադառնանք բնականոն կյանքին ու կգրկախառնվենք մեր հարազատների հետ»։
Այժմ սակայն, Չիլին հակառեկորդներ է սահմանում։ Ապրիլի 8-ին հիվանդների թիվը մեկ օրում աճել է մոտ 8200-ով, զբաղված է հիվանդանոցային մահճակալների ավելի քան 95 տոկոսը։ Նման բան Չիլիում մեկ էլ եղել էր անցած տարվա մղձավանջային աշնանը։ «Լը Մոնդը» փաստում է՝ կորոնավիրուսային իրավիճակը Չիլիում դուրս է եկել վերահսկողությունից, և վարակը տարածվում է ավելի արագ, քան անցած տարվա ամռանը։
Մեծ Թուրանի հավաք էր. Էրդողանի` քարտեզը վերաձևելու քայլերը և ՀՀ իշխանություններ «սիրախաղը»
«Սրան նպաստեցին նաև երկրի ղեկավարության չափից ավելի ինքնավստահ հայտարարությունները», -կարծիք է հայտնում ֆրանսիական թերթի թղթակիցը։ Եվ այնուամենայնիվ, չի կարելի ասել, թե Չիլին հաջողությունների չի հասել։ Առավել ևս չի կարելի պնդել, թե երկրի ղեկավարությունը խիստ միջոցներ չի ձեռնարկում։ Միայն մի օրինակ բերեմ։ Եթե հիմա ձեզ հարցնեմ՝ շաբաթական քանի՞ օր կարող եք դուրս գալ տնից, երևի ինձ կնայեք զարմանքից կլորացած աչքերով. «Երբ ուզեմ՝ դուրս կգամ, նույնիսկ ֆուտբոլի էլ կգնամ»։ Դե իմացե՛ք, Չիլիում ուիքենդին, այսինքն` շաբաթ ու կիրակի օրերին, ընդհանրապես պարտավոր եք տանը նստել, իսկ ողջ շաբաթվա ընթացքում իրավունք ունեք փողոց դուրս գալ ընդամենը երկու անգամ։ Ու՝ վերջ։
Բոլոր դեպքերում, իրավիճակը Չիլիում անհամեմատ ավելի բարեհաջող է, քան տարածաշրջանի շատ ու շատ երկրներում։ Թեկուզ այն պատճառով, որ Չիլիի իշխանությունները դեռ վաղուց շատ արագ սկսեցին տարբեր պատվաստանյութեր գնել ամեն տեղից, որտեղ դրանք արտադրվում էին, ու հիմա այնքան շատ պատվաստանյութ են կուտակել՝ 30 միլիոն սրվակ, որ մի մասը պարզապես նվիրել են այլ երկրների։ Այդ երկրներից մեկը Պարագվայն է, որտեղ պատվաստանյութերի պակասը քաղաքական հետևանքների է հանգեցրել՝ ընդդիմությունը փորձել է պաշտոնազրկել նախագահին, բայց չի ստացվել ճիշտ այնպես, ինչպես Հայաստանի ընդդիմությունը գոնե առայժմ չի կարողանում հեռացնել վարչապետին։
Բայց Պարագվայի դեպքում մեկ այլ՝ ուրույն հանգամանք կա։ Իշխանությունները փորձել են մեծ քանակությամբ պատվաստանյութ ձեռք բերել Չինաստանից։ Սակայն Պեկինն ասել է. «Դուք ողջ Ամերիկայում միակ երկիրն եք, որը ճանաչում է Թայվանը որպես ինքնիշխան պետություն։ Մենք Թայվանին չենք ճանաչում, ու շատ լավ իմանալով դա, դուք մեզնից պատվաստանյութ եք խնդրում»։
Վարչապետություն, որի հիմքում սուտն էր. ինչպես իսրայելցի քաղտեխնոլոգն օգնեց Նեթանյահուին
Չեմ կարող ասել՝ համապատասխանո՞ւմ է արդյոք այս ամենը իրականությանը, որովհետեւ Պարագվայի պաշտոնյաներն են շրջանառության մեջ դրել այս վարկածը, այնինչ Չինաստանը կտրականապես հերքում է։ Բայց համաձայնեք՝ իրոք անսովոր տարբերակ է. պատվաստանյութ՝ ճանաչումից հրաժարվելու դիմաց։ Նման բան, որքան հիշում եմ, մարդկության պատմության ընթացքում դեռ երբեք չէր եղել։