Թաթուլ Մանասերյանի կարծիքով` Եվրասիական շուկան առանց Հայաստանի էլ շատ ավելի մեծ շուկա է։ Մեր երկրի տեսակարար կշիռը ԵԱՏՄ–ում մեկ տոկոսի շուրջ է, այնպես որ մեծ վնասներ կրելու կամ զգալի օգուտներ ստանալու մասին խոսք լինել չի կարող։ Տնտեսագետի խոսքով` այն քայլը, ինչ կատարվում է Հայաստանի նկատմամբ, ավելի շատ ունի բարոյական նշանակություն։
«Իհարկե ցանկալի է, որ այդ հարցում ԵԱՏՄ անդամ երկրներն իրենց համերաշխությունը հայտնեն, որովհետև կան նաև որոշակի հիմքեր։ Կարծում եմ` խնդիրն այն է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը պատշաճ ձևով չի ներկայացնում իր ներուժը, ուստի վերոհիշյալ մոտեցումը ԵԱՏՄ ներսում ավելի շատ ընկալվում է որպես հուզական բնույթի քայլ։ Մինչդեռ մյուս չորս պետությունների հետ բանակցությունների արդյունքում Հայաստանը կարող է հավակնել նրան, որ գոնե սահմանափակվեն որոշ ապրանքներ, ինչի օբյեկտիվ հիմքերը նույնպես կան»,– նշեց տնտեսագետը։
Մանասերյանի դիտարկմամբ` պետք է ուղղակի ակտիվ աշխատանք տանել, իսկ դա տնտեսական դիվանագիտության ոլորտին է վերաբերում, որը Հայաստանում չի կայացել, հատկապես ներկա իշխանությունների օրոք։ Ըստ նրա` անհրաժեշտ է տնտեսական կապերով պայմանավորված համագործակցային առավելություններն օգտագործել հավուր պատշաճի։
«Բազմիցս խոսել եմ և իմ նոր տեսությունը դեռ անցյալ տարի ներկայացրել եմ գիտական հանրությանը` նշելով, որ համագործակցային առավելություններն ունեն այն իմաստը, որ միասնաբար բոլոր հինգ երկրները պետք է օգտագործեն իրենց ներուժը, բայց նաև միասնաբար դուրս գան արտաքին շուկաներ և որոշեն, թե որ շուկաներն են ավելի ձեռնտու իրենց համար որպես միասնական շուկա, որովհետև Եվրասիական տնտեսական միությունը հենց ընդհանուր շուկայի գաղափարի զարգացումն է»,– նշեց տնտեսագետը։
ԵԱՏՄ երկրները կարող են պայքարել թուրքական ապրանքներից ազատ Հայաստանի շուկաների համար
Մանասերյանի գնահատմամբ` պարտադիր պայմաններից մեկը պետք է լինի նաև եվրասիական բրենդի ձևավորումը, ինչի մասին վերջին տարիներին փորձագիտական շրջանակներում շատ է ներկայացրել տնտեսագետն ու ստացել մասնագետների հավանությունը։ Ըստ նրա` այս պահին համագործակցությունը մի քիչ սահմանափակ բնույթ է կրում, ավելի շատ երկկողմ բնույթ, բայց բազմակողմ համագործակցությունը ենթադրում է ավելի դինամիկ և որակապես նոր մակարդակ։
Հայաստանում թուրքական ապրանքների արգելքն ուժի մեջ է մտել 2020 թվականի դեկտեմբերի 31-ից։ Այդ մասին հայտարարվել էր դեռ 2020 թվականի հոկտեմբերին` երկու ամիս առաջ, որպեսզի տեղական բիզնեսը, որն աշխատում է թուրքական ապրանքների կամ հումքի վրա, ժամանակ ունենա կողմնորոշվելու համար։
Նշենք, որ վերջին տարիներին Հայաստանը Թուրքիայից տարեկան 250-270 մլն դոլարի ապրանք է ներմուծել։