Դավիթ Բաբայանի դիտարկմամբ` Արցախը սարսափելի պատերազմից հետո մտել է պատմական մի նոր փուլ, և ավելի բարդ աղետ մեր ժողովուրդը թերևս տեսել է միայն 1915 թվականի ցեղասպանության ժամանակ։
«Ամեն օր առավոտյան արթնանում ենք ու տեսնում Շուշին հակառակորդի ենթակայության տակ։ Պատկերացրեք բոլորիս զգացմունքները։ Արցախն այսքան փոքր երբեք չի եղել, մեզ մնացել է մեկուկես մելիքության տարածք։ Կարծում եմ, որ պատերազմի հետ կապված ամեն ինչ պետք է ենթարկվի մանրակրկիտ քննության, երբ ստեղծվի համապատասխան հանձնաժողով, ինչպիսին, օրինակ, ստեղծվեց Ապրիլյան պատերազմի հանգամանքները պարզելու համար։ Այդպիսի հանձնաժողով պետք է ստեղծվի առավել ևս նման կործանարար պատերազմի, նրա հետևանքների ու պատճառների պարզաբանման համար»,– նշեց Արցախի Պահպանողական կուսակցության առաջնորդը։
Բաբայանի կարծիքով`չկա առանձին ռուսական, ամերիկյան կամ ֆրանսիական առաջարկ, բոլոր առաջարկներն էլ համաձայնեցվել են Մինսկի խմբի համանախագահների կողմից, այսինքն միշտ ցուցաբերվել է եռանախագահության ընդհանուր մոտեցում, ուստի որևէ մեկը, ըստ Բաբայանի, չի կարող այլ կարծիք ունենալ, որովհետև դա փաստ է։
«Ռուսաստանին առանձնացնելը ճիշտ չէ, որովհետև դա չի արտացոլում իրավիճակը և չեղած տեղում տալիս է շահարկումների թեմա։ Ինչ վերաբերում է տարածքներին, ապա դրանց մասին խոսակցությունները եղել են միշտ, բայց դա չի նշանակում, որ հնարավոր չէր խուսափել պատերազմից։ Չեմ ընդունում, որ պատերազմի պատճառները փորձում են ման գալ դրսում։ Բոլոր արհավիրքների պատճառները պետք է փնտրենք մեր մեջ, որևէ մեկը մեղավոր չէր, նույնիսկ թուրքն ու ադրբեջանցին, որովհետև ի դեմս Թուրքիայի և Ադրբեջանի` ունենք ամենաազնիվ թշնամիները, քանզի նրանք երբեք չեն թաքցրել իրենց բուն նպատակը` Արցախի ու Հայաստանի կործանումը»,– նշեց Արցախի Պահպանողական կուսակցության առաջնորդը։
Հնարավոր է` առաջիկա օրերին գերիների նոր փոխանակում տեղի ունենա. Արցախի նախագահի խորհրդական
Բաբայանի գնահատմամբ` ռազմավարական կարևոր նշանակություն ունեցող մեր տարածաշրջանում հակամարտության կարգավորումը բարոյական կամ իրավական կատեգորիա չէ, շատ բան կարող է թղթին գրված լինել, բայց դա չի նշանակում, որ այդպես էլ պետք է լիներ։ Ըստ նրա` ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն ըստ էության աշխարհաքաղաքական հավասարակշռվածության պահպանումն էր, որով շահագրգռված են եղել բոլոր կողմերը, իսկ այժմ իրավիճակը փոխվել է, որովհետև տեղի են ունեցել այլ գործընթացներ, որոնցից միանշանակ կարելի էր խուսափել։
Բաբայանի համոզմամբ` ամեն ինչ կախված է երկու գործոնից` պրոֆեսիոնալիզմից և բարոյահոգեբանական արժեհամակարգից, և եթե առկա են այդ գործոնները, ապա հնարավոր է դուրս գալ նույնիսկ ամենաբարդ իրավիճակից։
Նա նաև շեշտեց, որ պետք է ամեն ինչ անել, որպեսզի իրական կյանքն ու վիրտուալ դաշտն իրարից տարբերվեն։