ԵՐԵՎԱՆ, 15 ապրիլի - Sputnik, Նելլի Դանիելյան. Այն մասին, որ Լոռու մարզի Օձուն գյուղի հարակից դաշտում ժամանակին օդանավակայան է եղել, այսօր հիշեցնում է տարածքում պահպանված միակ շինությունը:
Շուրջ կես դար առաջ՝ 1971թ-ին, Օձունի օդանավակայանն ընդունել է իր առաջին չվերթը: Օդանավակայանի առաջին ու անդավաճան աշխատակիցները Աթարբեկյան ամուսիններն էին, որոնք այստեղ ապրեցին մինչև իրենց կյանքի վերջը՝ ամեն օր հույսով նայելով երկինք ու սպասելով նոր, բաղձալի չվերթին:
Խորհրդային տարիներին Օձունից «Ան-2» ինքնաթիռներով կամ ինչպես ժողովուրդն էր կոչում՝ «Կուկուռուզնիկ»-ներով օրական 5-6 թռիչք էր լինում դեպի Երևան: Ժամանակ առ ժամանակ թռիչքներ էին լինում նաև դեպի հարևան Ստեփանավանի օդանավակայան: Դեպի Երևան տոմսն արժեր 4.5 ռուբլի, Ստեփանավանինը՝ 1,5: Իսկ Ստեփանավանից հնարավոր էր ոչ միայն Երևան, այլև Ռուսաստան թռչել:
Արցախյան պատերազմի տարիներին Օձունի օդանավակայանի կապը ծառայում էր ղարաբաղյան շարժման ղեկավարների ու կամավորական ջոկատների միջև գաղտնի հաղորդակցությունն ապահովելու համար:
Աթարբեկյան ամուսիններն օդանավակայանը վերածվել էին կապի հանգույցի, ու այն դարձել էր ստրատեգիական կարևոր նշանակության օբյեկտ:
Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում Օձուն համայնքի ղեկավար Արսեն Տիտանյանն ասաց, որ ՀՀ ներկա ղեկավարության՝ փոքր ավիացիայի զարգացման ծրագրերը Օձունի օդանավակայանին դեռ չեն հասել:
«Օդանավակայանի վերագործարկման ծրագիր ներկա պահին չկա: Շենքը կա, տարածքն էլ, մեկը նայում է, տիրություն է անում, որ չվնասեն»,- ասաց նա:
Օդանավակայանի պահպանված շենքը կապավոր ծնողների հիշատակին նվիրված թանգարանի վերածելու՝ նրանց որդու ցանկությունը ևս, գյուղապետի խոսքով, դեռ իրականություն դառնալուց հեռու է: Օդանավակայանի մի հատվածում դեռ պահպանվում է նաև Աթարբեկյանների տնկած պտղատու այգին, որն այսօր նրանց որդու սեփականությունն է:
Պետրոսյան. «Այս իրավիճակում անհրաժեշտ է վերականգնել մեր ավիացիան, կամ ստեղծել նորը»
Օդանավակայանի մնացած հատվածը Օձուն համայնքի սեփականությունն է: 1999թ-ին ՀՀ այն ժամանակվա կառավարության որոշմամբ Օձունի օդանավակայանի գույքն առանձնացվել էր «Էրեբունի» տարածքային օդանավակայաններ» պետական փակ բաժնետիրական ընկերության կազմից ու հանձնվել համայնքին այնպես, ինչպես Ջերմուկի, Եղեգնաձորի, Վարդենիսի ու Գավառի օդանավակայաններինը:
Ապրիլի 14-ին կազմակերպված հեռավար ասուլիսի ժամանակ Քաղավիացիայի կոմիտեի փոխնախագահ Գալուստ Պողոսյանը լրագրողներին հայտնեց, որ խորհրդային փոքր օդանավակայանների ճակատագրերը դեռ անորոշ են: Անգամ Կապանի օդանավակայանը, որը երեք տարվա վերանորոգումից հետո արդեն պետք է վերագործարկվեր, ստիպված կլինի սպասել կորոնավիրուսի առաջացրած ճգնաժամի ավարտին:
«Ոչ ոք չի կարող նշել, թե երբ կգործարկվի Կապանի օդանավակայանը՝ հաշվի առնելով այս իրավիճակը, հաշվի առնելով շինարարությունը, հաշվի առնելով վերահսկողական, սերտիֆիկացման ֆունկցիաները և այլն»,- ասել էր նա:
Պողոսյանը, սակայն, հույս հայտնեց, որ հետագայում ոչինչ չի խոչընդոտի օդանավակայանի վերագործարկմանը:
Իսկ որ փոքր ավիացիայի զարգացման միտում Հայաստանում կա, քաղավիացիայի կոմիտեի փոխնախագահը չի հերքում: Ըստ նրա՝ դրա մասին է վկայում վերջին 2 տարիների ընթացքում փոքր ինքնաթիռների ու ուղղաթիռների գրանցումների գործընթացը:
Նոր լոուքոսթերներ և «օդի հարկի» վերացում. ՀՀ ավիացիայի ոլորտում բարեփոխումներ կլինեն