Տեղեկությունն իր թվիթերյան գրառմամբ հաստատել է Միացյալ Թագավորության արտակարգ և լիազոր դեսպանը։ Վիգեն Հակոբյանի դիտարկմամբ` այն, որ պաշտոնական Բաքուն ցանկանում է այսպես կոչված Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնքը դարձնել բանակցությունների սուբյեկտ կամ գործոն, նորություն չէ։ Փաստ է նաև այն, որ ադրբեջանական կողմը երկար ժամանակ ձգտում էր դրան։
«Այդ ուղղությամբ հնչում էին հայտարարություններ, արվում էին առաջարկություններ, սակայն նախկինում այդ համայնքը որպես փաստարկ այնուամենայնիվ չէր ընկալվում։ Այժմ խնդիրն այն է, որ բանակցային գործընթացի տրամաբանության մեջ ինչ-որ բան փոխվում է գուցե նաև այն պատճառով, որ հայկական կողմն էլ շատ կտրուկ դեմ չէ ֆորմատի որոշակի վերաձևավորմանը»,– նշում է քաղտեխնոլոգը։
Վիգեն Հակոբյանի մոտ ստեղծվում է տպավորություն, որ միջազգային հանրությունն Ադրբեջանի ձեռքով ներկայացնում է մոտավորապես այսպիսի մոտեցում. «Եթե ուզում եք, որ Արցախը վերադառնա բանակցությունների սեղանի շուրջ, ուրեմն Արցախը նաև ադրբեջանական համայնքն է»։
«Ինձ մտահոգում է այն, որ բուն բանակցային գործընթացում այս խնդիրը քննարկվել է և շարունակում է քննարկվել։ Սրանք, ըստ իս, ավելի խորացվող քայլերն են, եթե գործը հասել է նրան, որ աշխարհաքաղաքական երկու կարևոր կենտրոնների դեսպանները հանդիպում են հիշյալ համայնքի ղեկավարի հետ»,– նշում է քաղտեխնոլոգը։
Ինչու են թուրքերն Արցախի հարցում անհանգիստ շարժումներ անում, և որն է Ռուսաստանի խաղաքարտը
Վիգեն Հակոբյանի կարծիքով` կոնկրետ մեծ Բրիտանիան աշխարհաքաղաքական ուժային այնպիսի կենտրոն է, որը միշտ մեծ ազդեցություն է ունեցել թե՛ Կովկասում, թե՛ մասնավորապես Ադրբեջանում։ Ըստ նրա` այնտեղ ու կա նավթ, Մեծ Բրիտանիան ներկայացված է բավականին խոշոր, մեծ ազդեցություն ունեցող տրանսազգային կորպորացիաների տեսքով, հետևաբար, բրիտական կողմը մասնավորապես արցախյան խնդրի շուրջ ունի իր պատկերացումները։
«Թուրքիան արցախյան խնդիրը խաղարկում է որպես ազդեցության լծակ ռուսական կողմի վրա». Վերանյան
Քաղտեխնելոգը չի բացառում, որ Մեծ Բրիտանիայի քաղաքական ղեկավարությունը, ունենալով որոշակի շահագրգռվածություն կապված նույն «Բրիթիշ Փեթրոլիումի» հետ, փորձում է իր մասնաբաժինն ունենալ արցախյան հարցի շուրջ ծավալվող այսօրվա գործընթացներում` որպես լծակ օգտագործելով նաև այսպես կոչված Ղարաբաղի ադրբեջանական համայնքի գործոնը։