Փաստաբան Վահան Հովհաննիսյանը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նշեց, որ հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնալսումը օրենքով նախատեսված է որպես հեռախոսային խոսակցությունների վերահսկում, օպերատիվ հետախուզական գործունեություն: Ուղղակի մեր բառամթերքի մեջ մտել է որպես գաղտնալսում:
«Գաղտնալսումը նախկինում ևս իրականացրել են ոստիկանությունը, հետաքննիչներն ու ԱԱԾ մարմինները: Տարբերությունն այն էր, որ ձայնագրառման տեխնիկական հնարավորությամբ օժտված է եղել միայն ԱԱԾ համակարգում գործող օպերատիվ-հետախուզական, օպերատիվ-տեխնիկական գլխավոր վարչությունը: Թեպետ գաղտնալսման իրավունք ունեցել է թե՛ ոստիկանությունը, թե՛ ԱԱԾ-ն, սակայն տեխնիկական ձայնագրառումներն իրականացրել է միայն ԱԱԾ համակարգում գործող վերոհիշյալ վարչությունը»,- նշեց փաստաբանը:
Հովհաննիսյանի խոսքով՝ նոր օրենքով իրավունք է վերապահվում ոստիկանության համակարգում ևս ունենալ օպերատիվ-տեխնիկական նմանատիպ վարչություն և խոսակցությունները ձայնագրառելու հնարավորություն:
Փաստաբանը դժվարանում է պատասխանել` ինչու է հենց հիմա ոստիկանությունն օժտվում նման գործառույթով, մինչդեռ պաշտոնական վարկածն ուժային երկու կառույցների լիազորությունների հավասարակշռումն է և օրենսդրական բացի համալրումը, որովհետև, դիցուք` ԱԱԾ աշխատակիցը չի կարող գաղտնալսել ԱԱԾ մեկ այլ աշխատակցի, ինչն այժմ կվերապահվի ոստիկանությանը:
Քննիչը լսել է մեղադրյալի և փաստաբանի խոսակցությունը. ՔԿ-ն ուսումնասիրություն է անցկացնում
Հովհաննիսյանը մտահոգություն ունի, որ նշված գործառույթը կարող է վերածվել կամայականության:
Նշենք, որ Ազգային ժողովը երկրորդ ընթերցմամբ և ամբողջությամբ այսօր ընդունեց «Օպերատիվ-հետախուզական գործունեության մասին» օրենքում փոփոխությունների օրենքի նախագիծը, որն ավելի հայտնի է որպես «գաղտնալսումների մասին օրենք»։
Կառավարությունն ԱԺ–ին կոչ է անում դեմ քվեարկել գաղտնալսումների մասին օրինագծին
Նոր փոփոխություններով ՀՀ ոստիկանությանն իրավունք է տրվում օպերտիվ–հետախուզական աշխատանքների շրջանակում հեռախոսազրույցները գաղտնալսել առանց դրա համար հատուկ թույլտվություն ստանալու։ Մինչ օրենքի փոփոխությունը հեռախոսային խոսակցությունների գաղտնալսման իրավունքը վերապահված էր միայն ԱԱԾ–ին, ոստիկանությանը` ԱԱԾ թույլտվությամբ և ՔԿՀ–ին` միայն հիմնարկի տարածքում և միայն դատապարտյալների նկատմամբ։