Հաշմանդամությունը դատավճիռ չէ. պատմություն՝ փոքր քայլերով մեծ խնդիրները հաղթահարելու մասին

1992թ.-ից դեկտեմբերի 3-ը նշվում է որպես հաշմանդամություն ունեցող անձանց միջազգային օրն։ 11-ամյա գյումրեցի Հովհաննան ի ծնե տեսողական խնդիրներ ունի, բայց իր հասակակիցների նման դպրոց է հաճախում, ունի բազում ընկերներ, հետաքրքրություններ ու երազանք:
Sputnik

ԵՐԵՎԱՆ, 3 դեկտեմբերի – Sputnik, Արմենուհի Մխոյան. 11-ամյա Հովհաննան տիրապետում է բրալյան այբուբենին և ունի սիրելի զբաղմունք: Ոչ մի բանով հետ չի մնում դասընկերներից: Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում պատմեց Հովհաննայի մայրը` Մարինե Հակոբյանը։

Աղջիկը սովորում է Գյումրու թիվ 40 դպրոցի 6-րդ դասարանում: Հաճույքով Է դպրոց գնում և շատ ընկերներ ունի:

«Հովհաննայի երկվորյակ քույրը` Աննան, դպրոցում մշտապես ուղեկցում է նրան, բայց եթե հանկարծ բացակայում է, աղջկան օգնության են հասնում դասընկերները: Դասաժամերին 45 րոպե կարող է հանգիստ նստել, հատկապես եթե դասը սրտովն է», - ասաց մայրը։

Մայրը պատմում է, որ Հովհաննայի համար, սակայն, միշտ չէ, որ ամեն ինչ հարթ է եղել. երբ ավելի փոքր էր, իր հասակակիցների նման ուզում էր մանկապարտեզ հաճախել, սակայն Գյումրիում գործող ոչ մի նախակրթարան անհրաժեշտ մասնագետն ու պայմանները չուներ:

Հաշմանդամությունը դատավճիռ չէ. պատմություն՝ փոքր քայլերով մեծ խնդիրները հաղթահարելու մասին

«Երկու տարի լաց էր լինում, մյուս երեխաների նման մանկապարտեզ գնալ էր ուզում, բայց քաղաքում անհրաժեշտ պայմաններով մանկապարտեզ չկար, որ կարողանայինք Հովհաննային մանկապարտեզ տանել»,- տխրությամբ հիշում է բազմազավակ մայրը։

Խենթի պես սիրել կյանքը և չհանձնվել. ինչպես անվասայլակով աղջիկն աշխարհը մատչելի դարձրեց

Ընտանիքում Հովհաննայից բացի ևս 7 երեխա կա, որոնք ևս ամեն ինչ արել են, որպեսզի Հովհաննան դժվարությունները հաղթահարի։ Մայրը պատմում է, որ աղջկան համոզելու համար հաճախ ստիպված են եղել տարբեր պատճառաբանություններ հորինել։ Դպրոց գնալուց 6 ամիս առաջ միայն հաջողվել է աղջկան մանկապարտեզ ընդունել:

Հաշմանդամությունը դատավճիռ չէ. պատմություն՝ փոքր քայլերով մեծ խնդիրները հաղթահարելու մասին

«Փյունիկ» հաշմանդամների միության Գյումրու մասնաճյուղում բրալյան այբուբենը սովորելուց հետո աղջիկն ավելի ինքնավստահ է դարձել: Կենտրոնը Հովհաննայի համար հատուկ գրքեր ու տետրեր դժվարությամբ է հայթայթում: Ցավոք, այժմ միայն երեք առարկաների համար բրալյան դասագրքեր ունեն, մյուս առարկաները ստիպված են բանավոր սովորել:

Վերջերս էլ «Հայկական Կարիտաս» բարեսիրական ՀԿ-ն «Հաշմանդամություն ունեցող երեխաների և երիտասարդների ինտեգրում» ծրագրի շրջանակում աղջկան հատուկ համակարգիչ է նվիրել:

Հաշմանդամությունը դատավճիռ չէ. պատմություն՝ փոքր քայլերով մեծ խնդիրները հաղթահարելու մասին

«Շատ եմ սիրում համակարգիչը և ազատ ժամանակ, երբ ընկերներիս հետ եմ շփվում, նաև համակարգչով տեքստեր եմ հավաքում ու ինտերնետով տեղեկություններ փնտրում։ Համակարգիչն օգնում է ավելի արագ փնտրել ու գտնել այն ամենը, ինչը  չեմ կարող առանց դասագրքերի սովորել»,- մեզ հետ զրույցում ասում է Հովհաննան:

Աղջիկը լավ է սովորում, երազում է թարգմանչուհի դառնալ: Մայրը վստահ է` աշխատասիրության շնորհիվ դուստրը կարող է նպատակին հասնել:

Աշխարհը «տեսնել» առանց տեսնելու, կամ ինչպես են կույրերը «բացում» տեսնողների աչքերը

«Հաշմանդամություն ունեցող երեխաների և երիտասարդների ինտեգրում» ծրագրում այսօր ընդգրկված են հաշմանդամություն ունեցող 4-30 տարեկան ավելի քան հարյուր երեխա ու երիտասարդ. նրանցից 80-ն արդեն ստացել են օժանդակություն՝ տրանսպորտային վճար, հատուկ  սարքեր և այլն: Ծրագրի պատասխանատուները վստահեցնում են` այդ օժանդակությունից օգտվողների թիվն առաջիկայում կավելանա: