Լիլիթ Հարությունյան, Sputnik Արմենիա
Փառք աստծո, այդ ժամանակներն արդեն անցյալում են, և տների ջեռուցման հարցը հիմա լուծվում է շատ թե քիչ քաղաքակիրթ ձևով։ Թվում էր, թե հիմա ճիշտ պահն է զբաղվել խիստ տուժած քաղաքի բարեկարգմամբ, որն, ըստ էության, արդեն երկար տարիներ բնապահպանական աղետի եզրին է։ Բայց ոչ, հիմա էլ գերակայում է հարստություն դիզելու ձգտումը։ Իսկ դա արդեն անհնար է չպախարակել...
Բարբարոսություն օրենքի շրջանակո՞ւմ
Տիգրանյան փողոցում` Գյումրու կենտրոնական մասում, պահպանվել էր կանաչ գոտու ոչ մեծ կղզյակ, մասնավորապես, 20-30 ծառ։ Սակայն վերջին շրջանում այդ ծառերն ինչ-որ տեղ են անհետացել։
«Կողքով անցնում էի, երբ նկատեցի, որ ծառերից մեկի վրա կախված է «Վաճառվում է» գրությունը։ Իհարկե, խոսքը տարածքի մասին էր։ Մտածեցի, որ եթե տարածքը վաճառվում է ինչ-որ բան կառուցելու համար, նշանակում է` ծառերի հետ ինչ-որ բան կկատարվի։ Այդ ժամանակ էլ արեցի այս լուսանկարը», – Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց քաղաքի բնակչուհիներից մեկը։
Ստեփանավանի անտառները հատողներն ու դրա դիմաց կաշառք ստացողները կնստեն ամբաստանյալի աթոռին
Լուսանկարն արվել է մարտի սկզբին։ Կնոջ խոսքով` ավտոմեքենաների սպասարկման կետում (նույն հատվածում) նույնպես մի ժամանակ ծառեր են եղել։ Հենց այդ փաստն էլ ստիպել է նրան նկարել ծառերը և պահպանել որպես ապացույց։
Մենք նույնպես գնացինք Տիգրանյան 3 հասցեում գտնվող տարածք։ Իսկապես, ծառերից հետք չէր մնացել. դրանք ոչ թե կտրված էին, այլ արմատախիլ արված։ Միայն բարձր խոտն էր մնացել։
«Ես գիտեմ, որ դա մասնավոր սեփականություն է, այն վաղուց են մասնավորեցրել, բայց չէ որ կարելի է այնպես օգտագործել այդ գոտին, որ հարյուրամյա ծառերը չոչնչացվեն։ Առանց այդ էլ ամբողջ քաղաքը թաղված է փոշու և կեղտի մեջ, բուսականությունը քիչ է։ Սիրտս կտոր–կտոր է լինում, երբ տեսնում եմ` ինչ են անում», – չթաքցնելով վրդովմունքը` ասում է մեր զրուցակիցը։
Մեր զանգին ի պատասխան քաղաքապետարանից հաստատեցին, որ այդ տարածքը մասնավոր է։
Կացինդ բեր, գլխովդ տամ. խառնաշփոթ իրավիճակ` Գուգարքի անտառտնտեսության Սպիտակի բաժնում
«Դա մասնավոր սեփականություն է և կանաչ գոտի չէ։ Իսկ սեփականության իրավունքները կանոնակարգվում են Հայաստանի Քաղաքացիական օրենսգրքի համապատասխան դրույթներով», – պատասխանեցին Գյումրու քաղաքապետարանի մամուլի ծառայությունից։
Բացի այդ, քաղաքապետարանից պարզաբանեցին նաև, որ հողատարածքը վաճառվել է 2007թ.–ին` այդ ժամանակվա քաղաքապետի որոշմամբ, իսկ ծառերն իսկապես արմատախիլ են արվել այս տարվա գարնանը։
Մենք փորձեցինք դիմել նաև Շրջակա միջավայրի նախարարություն։ Բայց, ինչպես պարզվեց, այդ տարածքը «Հայանտառ» ՊՈԱԿ–ի իրավասությունից դուրս է։
Ի՞նչ է ստացվում։ Փաստորեն, յուրաքանչյուրը, ով փող ունի, կարող է փոշու մեջ կորած Գյումրիում, որտեղ առանց այդ էլ քիչ է բուսականությունը, գնել հողատարածք` հարյուրամյա ծառերով, իսկ հետո ազատվել դրանցից և կառուցել հերթական ավտոլվացման կետը, գազալցակայանը կամ նման մի բան։
Քաղաքացիները վրդովված են, բայց չեն կարողանում բողոքի ձայն բարձրացնել։ Ասում են` տարածքը գնել է տեղի քրեական հեղինակություններից մեկը։ Հասկանալի է, որ հասարակ քաղաքացիները չեն ուզում գործ ունենալ նման մարդու հետ...
Sputnik Արմենիան որոշեց պարզել, թե ինչպիսի իրավական հիմքերով է գնվել այդ տարածքը, այսինքն` սեփականատերն իրավունք ունե՞ր ձեռք տալ ծառերին։ Մի շարք հարցումներից և գրեթե երկու ամիս սպասելուց հետո քաղաքապետարանից մեզ պատասխանեցին, որ Տիգրանյան 3 հասցեում գտնվող հողատարածքը վաճառվել է աճուրդով։
Բացի դրանից, ստացված պատասխանում նկարագրված էին ՀՀ Քաղաքացիական օրենսգրքի 134 հոդվածը 1–ին մասը, 202 հոդվածը 3–րդ մասը և 163 հոդվածի 2–րդ մասը։ Մասնավորապես, նշված էր, որ սեփականատերն իրավունք ունի օգտագործել այն ամենը, ինչ գտնվում է այդ հողի մակերեսին, ինչպես նաև դրա տակ, եթե նրա գործողությունները չեն հակասում օրենքին և չեն խախտում մյուս անձանց շահերը և իրավունքները։
Սակայն տվյալ դեպքում սեփականատիրոջ գործողությունները խախտում են մյուս անձանց իրավունքները և շահերը։ Անձանց, որոնք ոչինչ անել չեն կարող։ Իսկ օրենքն այդ մասին լռում է...