ԵՐԵՎԱՆ, 12 սեպտեմբերի — Sputnik. Հասարակական տրանսպորտը վերահսկող միասնական ցանցի ստեղծումը, ավտոպարկի թարմացումը, ավելի հարմարավետ և պրակտիկ մեքենաների ներդրումը և այս կամ այն գծատերերից ազատվելը Երևանում քաղաքային իշխանությունների առաջնահերթ խնդիրը պետք է լինի: Այս մասին մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց Հայաստանի բեռնափոխադրողների միության նախագահ Հրանտ Եղիազարյանը:
Տրանսպորտային համակարգի արդիականացումն Ավագանու ընտրություններին մասնակցող բոլոր 12 քաղաքական ուժերի նախընտրական ծրագրերի առանցքային կետերից մեկն է: Սակայն Եղիազարյանին այդ փաստը չի տպավորում, քանի որ թեկնածուներից նա մանրակրկիտ առաջարկներ է սպասում քաղաքի համար ռազմավարական նշանակություն ունեցող այդ խնդրի լուծման հարցում:
«Քաղաքապետի պաշտոնին հավակնող թեկնածուների ծրագրերն ուսումնասիրելուց հետո այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ բոլոր քաղաքական ուժերը միմյանցից արտագրել են տեքստը և այդքան էլ հասկանալի չէ, թե ինչպես և հատկապես ինչ միջոցներով է ապագա քաղաքապետը մտադիր ձևափոխել ոլորտը», — ասաց Եղիազարյանը:
Նա տարօրինակ է համարում որոշ թեկնածուների կողմից մետրոյի նոր կայարաններ բացելու մտադրությունը: Նրա խոսքով՝ ով էլ ընտրվի քաղաքապետի պաշտոնում, պետք է գիտակցի նման հայտարարությունների ողջ պատասխանատվությունը և պատասխան տա նախընտրական ժամանակահատվածում խոստացած, սակայն չիրականացրած բոլոր խոստումների համար:
«Իսկ երևանցիները պահանջելու են, մի անգամ մենք արդեն զգացել ենք ժողովրդի միասնականության ուժը թավշյա հեղափոխության ժամանակ», — ասաց Եղիազարյանը:
Նա ընդգծեց, որ Երևանը սպասարկող տրանսպորտային ցանցը ողբալի վիճակում է, երթուղիներ են փակվում: Այսպես, օրինակ, մինչև 2018 թվականի վերջ պետք է մի քանի տասնյակ երթուղիներ փակվեն, ընդ որում, ոչ միայն անշահութաբեր լինելու, այլև զուտ տեխնիկական պատճառով: Հին մեքենաները շահագործելն անհնար է դառնում, իսկ նորեր գնելը փոխադրողների համար ձեռնտու չէ, բացի այդ քաղաքապետարանում տրանսպորտային համակարգի արդիականացման նախագծի հետ կապված խառնաշփոթ է տիրում:
«Սպառողների խորհրդատվության կենտրոն» ՀԿ նախագահ Կարեն Չիլինգարյանն իր հերթին նշեց, որ տրանսպորտային համակարգի նման անմխիթար վիճակ կարող է միայն Սոմալիում լինել: Նրա խոսքով՝ տրանսպորտային խնդիրն առաջացել է դեռ 90-ականների սկզբից:
«Գծատերեր հայտնվեցին, գազելներ բերեցին, որոնք ի սկզբանե նախատեսված էին ապրանքներ, ոչ թե մարդկանց տեղափոխելու համար, և այսօր մենք ունենք այն, ինչ ունենք», — ասաց Չիլինգարյանը:
Նա օրինակ բերեց հարևան Վրաստանը, որտեղ հասարակական տրանսպորտը սկսեցին արդիականացնել 2006 թվականից: Մեր հարևանները ոչ միայն որակյալ և հարմարավետ տրանսպարտային միջոցներ ունեն, այլև մետրոպոլիտենն է ընդգրկում քաղաքի ամբողջ տարածքը: Ինչպես նաև հասարակական տրանսպորտի վերահսկման միասնական համակարգ է ներդրված և այլն: Բացի այդ ներդրված է վճարման միասնական ավտոմատացված համակարգ՝ էլեկտրոնային քարտերի միջոցով:
Չիլինգարյանը դատարկ և անհիմն է համարում նաև մետրոյի նոր ճյուղերի բացման մասին խոստումները, քանի որ միայն մեկ կայարանը 100 մլն դոլար կարժենա:
«Վարորդի ընկեր» ՀԿ նախագահ Տիգրան Քեյանն իր հերթին նշեց առավոտյան և երեկոյան ժամերին առաջացող անվերջ խցանումների պատճառը:
«Միևնույն երթուղում մի քանի ավտոբուս է աշխատում, տարբեր գծերի երթուղայիններ: Երթուղիները ծանրաբեռնված են, վարորդները փորձում են առաջ անցնել`միմյանցից ուղևոր խլելու համար: Արդյունքում այդ ամենն անարդյունավետ է աշխատում և չի համապատասխանում քաղաքային տրանսպորտի պահանջներին», — ասաց Քեյանը:
Հիշեցնենք, որ 2017 թվականի օգոստոսին Երևանի քաղաքապետարանը ամպագոռգոռ խոստումներ էր տալիս հասարակական տրանսպորտի արդիականացման մասին: Լոնդոնի և աշխարհի մյուս երկրների փորձի ուսումնասիրման հիման վրա համակարգ էր մշակված: Կիսաքանդ գազելներին փոխարինելու պետք է գային միջին չափսեր ունեցող և մեծ ու հարմարավետ ավտոբուսները: Բարեփոխումները պետք է վերաբերվեին նաև վարորդներին. նախատեսվում էր «դրես կոդ» սահմանել: Բոլոր սոցիալական խմբերի համար՝ դպրոցականներից մինչև թոշակառուներ, պետք է գործեր զեղչային համակարգ, իսկ ավտոբուսները հարմրացվեին նաև հաշմանդամություն ունեցողներին: Նման համակարգ պետք է գործեր 2018 թվականի վերջից: