https://arm.sputniknews.ru/20241211/83823830.html
Թուրքիայի և Իսրայելի միջև պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ Մելքոնյան
Թուրքիայի և Իսրայելի միջև պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ Մելքոնյան
Sputnik Արմենիա
11.12.2024, Sputnik Արմենիա
2024-12-11T11:10+0400
2024-12-11T11:10+0400
2024-12-11T11:52+0400
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e8/0c/0b/83823698_0:3:1036:586_1920x0_80_0_0_9148c3297e4e03b240461415e1c05417.jpg
Թուրքիայի և Իսրայելի միջև պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ Մելքոնյան
Sputnik Արմենիա
Սիրիայում Ասադի իշխանության անկումը առաջացրել է Մերձավոր Արևելքի վերաձևման հետևանք․ Թուրքիայի աջակցությամբ փաստացի իշխանության եկեծ զինված ուժերը, որոնց մարշը, ինչպես հայտարարել էր Էրդողանը, սկսվեց հյուսիսից՝ Հալեպով, հաշված օրերում հասան հարավ՝ մայրաքաղաք Դասամասկոս, ապա շարունակեցին նվաճումը դեպի քրդաբնակ բնակավայրեր՝ Սիրիայի հյուսիսում գտնվող Մանբիջ քաղաքն, օրինակ, դեկտեմբերի 9-ից ամբողջությամբ անցել է ընդդիմադիր «Սիրիական ազգային բանակի» վերահսկողության տակ։
Դամասկոսի մատույցներում է նաև ՑԱՀԱԼ-ը՝ Իսրայելի բանակը։ 1973 թվականից ի վեր առաջին անգամ իսրայելական ուժերը ներխուժեցին Սիրիա․ նախ անցան Գոլանի բարձունքները և երեկվա դրությամբ մայրաքաղաքից 20 կիլոմետր հեռավորության են հասել։ Կարելի է հիշել ամիսներ առաջ Էրդողանի հայտարարություները եղբայրական պաղեստինցիներին կոտորող Նեթանյահուի հասցեին։ Օրեր աջառ էլ Իսրայելի վարչապետն ակնարկել էր Սիրիայում իշխանությունը տապալելու գործում իր մեծ օգնության՝ պրոիրանական ուժերն ու դիմադրողունակությունը հնարավորին չեզոքացնելու մասին։ Այսօր Նեթանյահուի բանակը հաջողությամբ առաջանում ու ամրանում է Թուրքիայի աջակցությամբ նվաճված Սիրայի տարածքում։ Ինչու՞ չեն հանդիպում դիմադրության։
«Թուրքիայի ու Իսրայելի միջև կոնկրետ պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ յուրաքանչյուր երկիր ունի իր շահերը»,- կարծում է պատմական գիտությունների թեկնածու, իսրայելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը։
«Իսրայելի նպատակը հետևյալն էր՝ թույլ չտալ որ իրանական, պրոիրանական խմբավորումները ներկայություն ունենան իր սահմանների մոտ, իսկ հիմա հնարավորությունների պատուհան է բացվե Իսրայելի համար»։
Իսկ արդյոք հաջորդ նպատարակետը Հարավային Կովկաս հասնելն է, ինչպես հայտարարում են Թուրքիայից․ իսրայելագետի կարծիքով՝ իրականում Հարավային Կովկաս արդեն հասել են, այլ բան է ուժի կիրառման մասին խոսելը․
«Եթե ունեն ռազամական ներկայություն Ադրբեջանում, եթե ունեն «Շուշիի հռչակագիր», որը փաստացի անվտանգության պակտ է Ադրբեջանի հետ, եթե իրենք նախապայմաններ են դնում Հայաստանի դեմ՝ եթե Հայաստանը չիրականացնի, չի կարող գոյատևել, այո՛, կարելի է ասել՝ Թուրքիան արդեն Հարավային Կովկասում է։ Բայց եթե խոսքը ուժի կիրառման մասին է՝ երբ նրանք տեսնում են, որ ուժի կիրառումը աշխատում է, կարող են կիրառել այլ երկրների, տարածաշրջանների դեմ»։
Սիրիայում Ասադի իշխանության անկումը առաջացրել է Մերձավոր Արևելքի վերաձևման հետևանք․ Թուրքիայի աջակցությամբ փաստացի իշխանության եկեծ զինված ուժերը, որոնց մարշը, ինչպես հայտարարել էր Էրդողանը, սկսվեց հյուսիսից՝ Հալեպով, հաշված օրերում հասան հարավ՝ մայրաքաղաք Դասամասկոս, ապա շարունակեցին նվաճումը դեպի քրդաբնակ բնակավայրեր՝ Սիրիայի հյուսիսում գտնվող Մանբիջ քաղաքն, օրինակ, դեկտեմբերի 9-ից ամբողջությամբ անցել է ընդդիմադիր «Սիրիական ազգային բանակի» վերահսկողության տակ։ Դամասկոսի մատույցներում է նաև ՑԱՀԱԼ-ը՝ Իսրայելի բանակը։ 1973 թվականից ի վեր առաջին անգամ իսրայելական ուժերը ներխուժեցին Սիրիա․ նախ անցան Գոլանի բարձունքները և երեկվա դրությամբ մայրաքաղաքից 20 կիլոմետր հեռավորության են հասել։ Կարելի է հիշել ամիսներ առաջ Էրդողանի հայտարարություները եղբայրական պաղեստինցիներին կոտորող Նեթանյահուի հասցեին։ Օրեր աջառ էլ Իսրայելի վարչապետն ակնարկել էր Սիրիայում իշխանությունը տապալելու գործում իր մեծ օգնության՝ պրոիրանական ուժերն ու դիմադրողունակությունը հնարավորին չեզոքացնելու մասին։ Այսօր Նեթանյահուի բանակը հաջողությամբ առաջանում ու ամրանում է Թուրքիայի աջակցությամբ նվաճված Սիրայի տարածքում։ Ինչու՞ չեն հանդիպում դիմադրության։«Թուրքիայի ու Իսրայելի միջև կոնկրետ պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ յուրաքանչյուր երկիր ունի իր շահերը»,- կարծում է պատմական գիտությունների թեկնածու, իսրայելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը։ «Իսրայելի նպատակը հետևյալն էր՝ թույլ չտալ որ իրանական, պրոիրանական խմբավորումները ներկայություն ունենան իր սահմանների մոտ, իսկ հիմա հնարավորությունների պատուհան է բացվե Իսրայելի համար»։ Իսկ արդյոք հաջորդ նպատարակետը Հարավային Կովկաս հասնելն է, ինչպես հայտարարում են Թուրքիայից․ իսրայելագետի կարծիքով՝ իրականում Հարավային Կովկաս արդեն հասել են, այլ բան է ուժի կիրառման մասին խոսելը․«Եթե ունեն ռազամական ներկայություն Ադրբեջանում, եթե ունեն «Շուշիի հռչակագիր», որը փաստացի անվտանգության պակտ է Ադրբեջանի հետ, եթե իրենք նախապայմաններ են դնում Հայաստանի դեմ՝ եթե Հայաստանը չիրականացնի, չի կարող գոյատևել, այո՛, կարելի է ասել՝ Թուրքիան արդեն Հարավային Կովկասում է։ Բայց եթե խոսքը ուժի կիրառման մասին է՝ երբ նրանք տեսնում են, որ ուժի կիրառումը աշխատում է, կարող են կիրառել այլ երկրների, տարածաշրջանների դեմ»։
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2024
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Լուրեր
am_HY
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
аудио
Սիրիայում Ասադի իշխանության անկումը առաջացրել է Մերձավոր Արևելքի վերաձևման հետևանք․ Թուրքիայի աջակցությամբ փաստացի իշխանության եկեծ զինված ուժերը, որոնց մարշը, ինչպես հայտարարել էր Էրդողանը, սկսվեց հյուսիսից՝ Հալեպով, հաշված օրերում հասան հարավ՝ մայրաքաղաք Դասամասկոս, ապա շարունակեցին նվաճումը դեպի քրդաբնակ բնակավայրեր՝ Սիրիայի հյուսիսում գտնվող Մանբիջ քաղաքն, օրինակ, դեկտեմբերի 9-ից ամբողջությամբ անցել է ընդդիմադիր «Սիրիական ազգային բանակի» վերահսկողության տակ։
Դամասկոսի մատույցներում է նաև ՑԱՀԱԼ-ը՝ Իսրայելի բանակը։ 1973 թվականից ի վեր առաջին անգամ իսրայելական ուժերը ներխուժեցին Սիրիա․ նախ անցան Գոլանի բարձունքները և երեկվա դրությամբ մայրաքաղաքից 20 կիլոմետր հեռավորության են հասել։ Կարելի է հիշել ամիսներ առաջ Էրդողանի հայտարարություները եղբայրական պաղեստինցիներին կոտորող Նեթանյահուի հասցեին։ Օրեր աջառ էլ Իսրայելի վարչապետն ակնարկել էր Սիրիայում իշխանությունը տապալելու գործում իր մեծ օգնության՝ պրոիրանական ուժերն ու դիմադրողունակությունը հնարավորին չեզոքացնելու մասին։ Այսօր Նեթանյահուի բանակը հաջողությամբ առաջանում ու ամրանում է Թուրքիայի աջակցությամբ նվաճված Սիրայի տարածքում։ Ինչու՞ չեն հանդիպում դիմադրության։
«Թուրքիայի ու Իսրայելի միջև կոնկրետ պայմանավորվածության մասին դժվար է ենթադրություն անելը․ յուրաքանչյուր երկիր ունի իր շահերը»,- կարծում է պատմական գիտությունների թեկնածու, իսրայելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը։
«Իսրայելի նպատակը հետևյալն էր՝ թույլ չտալ որ իրանական, պրոիրանական խմբավորումները ներկայություն ունենան իր սահմանների մոտ, իսկ հիմա հնարավորությունների պատուհան է բացվե Իսրայելի համար»։
Իսկ արդյոք հաջորդ նպատարակետը Հարավային Կովկաս հասնելն է, ինչպես հայտարարում են Թուրքիայից․ իսրայելագետի կարծիքով՝ իրականում Հարավային Կովկաս արդեն հասել են, այլ բան է ուժի կիրառման մասին խոսելը․
«Եթե ունեն ռազամական ներկայություն Ադրբեջանում, եթե ունեն «Շուշիի հռչակագիր», որը փաստացի անվտանգության պակտ է Ադրբեջանի հետ, եթե իրենք նախապայմաններ են դնում Հայաստանի դեմ՝ եթե Հայաստանը չիրականացնի, չի կարող գոյատևել, այո՛, կարելի է ասել՝ Թուրքիան արդեն Հարավային Կովկասում է։ Բայց եթե խոսքը ուժի կիրառման մասին է՝ երբ նրանք տեսնում են, որ ուժի կիրառումը աշխատում է, կարող են կիրառել այլ երկրների, տարածաշրջանների դեմ»։
